PRINCESS OF SHADOWS

chapter 2

Nakaalis si Amarielle mula sa silid ng salamin na may mabigat na dibdib ngunit punong-puno ng bagong pag-asa. Sa bawat hakbang niya, nararamdaman niya ang malamig na pwersa ng mga anino na bumabalot sa kanya, parang tahimik na proteksyon. Ngayon, alam na niya ang kanyang tunay na pinagmulan, ang lihim ng kanyang ina at ang kapangyarihang itinago ng kanyang sariling pamilya.

Habang naglalakad siya sa pasilyo ng palasyo, narinig niya ang mga yapak ng kanyang kapatid na si Cedric, na papalapit sa kanya. Nagsimulang bumilis ang tibok ng kanyang puso, ngunit sa pagkakataong ito, hindi takot ang nararamdaman niya. Sa halip, may isang bagay sa loob niya na humihiling ng pagbabago.

"Amarielle, where have you been?" singhal ni Cedric nang makita siya. Nakakunot ang kanyang noo at puno ng pag-aalinlangan ang kanyang mga mata.

"Kung saan hindi mo kailangan malaman," sagot ni Amarielle, tahimik ngunit matatag. Sa unang pagkakataon, naramdaman niya na kaya niyang tumindig laban kay Cedric.

Napatingin si Cedric sa kanya, gulat sa tono ng kanyang boses. "Anong pinagsasabi mo? Bakit parang ang tapang-tapang mo ngayon?"

Ngumiti si Amarielle nang bahagya, ngunit may malamig na ningning sa kanyang mga mata. “Maybe I’m just tired of hiding, Cedric. Hindi na ako iyong mahina at takot na batang tinutulak-tulak ninyo.”

Tumawa nang sarkastiko si Cedric. "Oh really? And what are you going to do about it?"

Sa isang mabilis na kilos, naramdaman ni Amarielle ang anino sa kanyang paligid na tila sumusunod sa kanyang utos. Hindi niya alam kung paano niya ginagawa, ngunit sa isang pagtaas ng kamay, isang maitim na anino ang bumalot sa paligid ni Cedric. Hindi siya makagalaw, at ang kanyang mga mata ay nagmistulang nanlilisik sa takot.

"A-Anong ginagawa mo?! Stop this, Amarielle!" sigaw niya, nanginginig ang boses.

"Hindi ko gustong saktan ka, Cedric," sabi ni Amarielle, kalmado ang tono ngunit may di-mapigilang galit. "Pero hindi mo na ako pwedeng ituring na mahina. Kung akala ninyong lahat, wala akong alam, nagkakamali kayo."

Hinayaan ni Amarielle na bumalik ang mga anino sa likod niya, at binitiwan niya si Cedric mula sa pagkatali nito. Nanlumo siya, nanginginig pa rin sa kanyang nakita. Alam niyang hindi niya na matatawaran si Amarielle, at sa unang pagkakataon, naramdaman niya ang tunay na takot sa kapatid na dating hinamak niya.

Hindi na tumingin pa si Amarielle at tumalikod siya, naglalakad patungo sa mas madilim na bahagi ng palasyo. Sa kanyang isip, naririnig niya ang mga huling salita ng kanyang ina mula sa salamin, “Ang mga anino ang magiging sandata mo.” Ngayon, alam na niya ang kanyang tungkulin at ang kapangyarihang kailangan niyang pag-aralan.

Habang nilalampasan niya ang kanyang mga dating takot, naging mas malalim ang kanyang koneksyon sa mga anino. Hindi na siya ang batang mahina at takot. Siya ngayon ay ang Prinsesa ng mga Anino, handang tumindig sa harap ng kanyang sariling pamilya at ng kanilang mga kasinungalingan. " Ayuko na maging mahina at sunod sunuran sa kanila isa akong princesa hindi isang alipin"