Destined to save Her

Chapter 5: Totally Over

Aurivine Pov

A new day with full of problems, it's too hard having a family you didn't even want to. I was glad I make up things with Denice yesterday, for now I need to make things clear to my dad.

I can't let him do what he wants, hindi porke may kapangyarihan siyang gawin ang gusto niya ay mahahadlangan niya kami ni Denice, that's the thing I wouldn't let happen.

"Dad I need to talk to you, there's something I need to tell you" turan ko pagbaba ko ng kwarto, he is sitting on his sit reading some magazine while having a sip of coffee.

"If it's all about that girl then leave, we're done talking yesterday" wala sa mood nitong turan, halata ko sa mukha nito ang hindi pagsang-ayon simula pa kahapon.

Lumapit ako dito para komprontahin siya. "Pa pwede bang wag mo na kaming pakialaman ni Denice, look I have my own decisions and I can decide whatever it is" turan ko, pinipigilan kong wag taasan ang boses ko at baka mapunta sa away naming mag-ama ang usapan.

Tiniklop nito ang magazine na kanina pa niya binabasa. "Your the heir of our company I can't let some low status woman with you to handle the company, she's not worth to be my daughter-in-law, she knows nothing about business". Kalmado ngunit alam ko galit ito.

"Then do I? Ikaw lang naman ang may alam sa negosyo na yan eh!" tumaas na ang boses ko.

"Hindi ka magiging masaya sa babaeng yan! Pero kung sa negosyo mo itutuon ang atensyon mo baka may pag-asa pa" nagsisigawan na naman kami and I guess sa away na naman patutungo ang usapan ito.

"Bakit pa? Let me ask you something, did you ever feel happy with your businesses? Kasi ako? oo may pag-asa akong sumaya, kung makakasama ko ang babaeng mamahalin ko...pero ikaw?" Tumaas ang sulok ng labi ko.

"Wala namang kaligayahan sa buhay mo dahil puro nalang negosyo ang inaatupag mo!"

Isang suntok ang bumungad sakin dahilan upang ikatumba ko, tumayo ako at sinalubong ang nangangalit niyang mata.

"Bakit sumaya ba ako sa piling ng mama mo? Diba hindi!" binalik nito ang sumbat sa akin, pero hindi ako mawawalan ng depensa laban sa kanya.

"Oo hindi, ako na mismo ang magpapatunay na kahit kailan hindi ka naging masaya sa piling ni mama, dahil alam mo kung bakit? Sa tuwing may occassion dito sa bahay wala ka, birthday ni mama wala ka, birthday ko wala ka, aalis tayo para mamasyal wala ka, every breakfast, lunch, and dinner your not here, at kahit sa pinakamahalagang araw niyo ni mom...wala ka din"

Nagsimulang bumalik ang mga alaala na laging wala siya, ngiti ang laging binibigay sakin ni mama para hindi ako malungkot that time.

"Alam mo ba bakit wala ka? Ano ang lagi mong sagot kay mama? Hindi ako makakauwi, busy ako, may gagawin ako, may meeting ako kesho anong putang-inang event na yan ang pinupuntahan mo sa negosyo pero pagdating sa amin, na pamilya mo, hindi mo man lang malaanan ng kahit katiting na minuto, dahil puro ka negosyo!"

"Kaya anong sinasabi mong hindi ka masaya sa piling ni mama, kung mismo ikaw ang dahilan upang hindi ka maging masaya!"

Kinwelyuhan ako nito tanda ng galit nito sa akin. "You don't have the rights to blame me about that shit" I smirked.

"Is that a sign to punch me once again? Go ahead I'm used to it" Binagsak nito ang kwelyo ko at lumayo ito.

"Don't you ever meet Denice again" malamig kong turan at tsaka tinalikuran siya, hindi pa man ako nakakalayo ay nagsalita ito.

"I've warned you already, I won't talk to you anymore" aniya, hindi ko ito binigyan ng pansin at umalis na lang ng bahay.

I tried to be patient but it didn't work, where would I go then? Should I visit mom? I promise her yesterday, I will since my dad and I didn't have a nice talk. I turn over my wheel and drove to Dell Cemetery, it's where my mom graved, later on I arrived then parked my car.