The Gods Of Atlantis (ON-GOING) Book 5 Of TLI Series

Chapter 2: United States Ship 1944-1956

Chapter 2: United States Ship 1944-1956

The story is dedicated to ArtofGovi. ArtofGovi.

Thank you for commenting on my story! Highly Appreciated!

Eternal Hues of Blue

Nakarating kami sa isa sa pinaka-kumikinang at nang-aakit na karagatan sa Cebu. Ang lungkot pa ng itsura ko nang matanaw ko ang araw na sobrang init humahalik pa sa dagat. Napapalibutan pa ito ng mga nakakatuwang mga kapwa ko maninisid ay mali, swimmers pala.

Ayoko muna pumunta roon at maakit ng tuloyan. Dahil ay kinakabahan na muna ako sa aking paghinga. Kunwari tinatamad ako pero gustong-gusto ko na angkinin iyong buong kaharian ng mga shokoy at sirena. Kabilang na ang mga poging mga lalaki at napakaastig na mga babaeng nasa gilid. Aminin ko isa sa inspirasyon ko kung bakit ginaganahan akong magpakitang-gilas. Kahit na nakakalimutan kong may nanunuod pala sa akin.

Pinapraktis ko talaga iyong bilis at malalim na paghinga ko kabilang na ang nakalutang kong katawan habang ang mga braso ko't binti ay umaandar na para lang akong dumausdos. Minsa'y pumailalim ako't winawaliw ang sarili sa mga nakikita, nagbabakasaling makakakita ako ng perlas pambayad ko lang sa mga nagside comments pero in a wonderful way. Alam mo isa itong karangalan. Baka anak talaga ako ng karagatan.

"Ate ramihan mo pa paglangoy. Ang galing galing! Chix pa!"

"Hoy bata tumigil ka, sumbong kita sa ate mo!" Pero kinikilig talaga ako. Kahit na batang babae pinakitaan ko ng angkin kong kayabangan. Haha.

Tumawa lang sila. Ngunit binigyan pa nila ako ng espasyo para makalangoy ako ng maayos.

"Ate! Ate, ang galing mo talaga hindi ko namalayan nasa likod na pala ikaw. Paturo naman!"

"Tatakbo ka talaga pag shark iyong nasa likod mo." Sabay hulma ko sa kamay ng isang dorsal fin ng pating at inilaro ito sa tubig na parang paparating na ang hari ng karagatan.

"Wag po. Mawawala mga cute na makulit sa mundo pag iyan nangyari."

"Hindi yan! Ako tagapagligtas niyo, remember?" sabay hawi ko sa buhok kong nagkadaletse na sa basa.

"Talaga!" Sabay pa nila akong binasbasan ng tubig, akala mo talaga demonyo na kailangan ng holy water.

Marami pa silang side comments hindi lang iyong mga bata. Pati na din ibang mga nilalang, tao.

Natatawa pa ako nong una dahil nakatulala lang siya habang pinanood akong gumawa ng eksena. "Are you a coach? A freediver? You a good swimmer! Damn!" Mapapa-awww emoji ka talaga pag ganito eh. Nakalimutan ko phone ko!

Pag dagat talaga nauuhaw ako. Parang hindi ako napapagod. Pakasalan ko na ito.

Nagutom ako kaya napaahon ako ng wala sa oras. Gusto kong kumain ng salvaro!

Kaya nagpabili ako sa admin ko in real life version. Boom! Oa!

Kahit dala-dala ko ito sa dagat at kinakain, dinidisturbo pa ako ng alon. Wala naman siyang bibig! Papalangoyin na ako nito. Hintay lang kasi!

Pero bago ako nagpapacute kumain sa dagat may tita akong nakasalubong. Kanina. Sabi niya pa "Ni minsan sa water activity mo, hindi ka nasusunburn or naiitim? Ang puti-puti mo, miss..." Ako pa.

"Naka-lock screen po kasi ako. Ay sunscreen po!" Kasalanan ito ng forgotten gadget ko. "Pero thank you po!" Grabe lumilipad talaga puso ko pag ngumingiti or napapatawa ko sila.

Pagkatapos kong maging patay-gutom. Kumakaway iyong isang babae at dalawang lalaki sa kaliwa ko. At first confuse ako pero kinawayan ko din sila dahilan para tuloyan na itong lumapit.

"Welcome back to Philippines, Babaeng Intsik!" Nagtawanan lang kami sa pagbating half hilaw dahil ako'y may dugong pepino pinoy! Sabi nong babae na nakita kong nag butterfly stroke ng super smooth yet she is so very humble.

"Inaamnesiya ka na naman? Baka makalimutam mong may nagmamahal sa'yo..." Komento nong isa sabay tinignan ang isang lalaking dumidilim na ang paningin sa asar niya.

"Akalain niyo iyon pinayagan na ako. Lakas ko noh?" Tikas pa akong tumindig at inangat ang ulo pikit-pikit ang mata.

"Ganda mo talaga..." The wind changed his mood. And the other two ay parang kinikiliti na ng mga jellyfish at isda sa ilalim. Ngiti-ngiti pang parang kriminal hanggang sa lumalayo na ang pigura.

"Ha, ano iyon?" Napasigaw ako pero isang malaking kawalang-galang ang lisanin ng dalawa mong kaibigan habang ang isa'y binibilog, niaakit, nibobola, tinitignan hanggang sa malusaw ako. Nilulunod lang naman ako ng mga poging mata niya!

"Aba'y saan iyon sila papunta?!"

"Hayaan mo na..."

"Pero maganda talaga ako? Kala mo hindi ko narinig. Weh? Ikaw ha!" Kirot kirot pa ako sa tagiliran niya't sayaw-sayaw na siya sa kilig.

"Grabe ka. Just because I admire you pinapahiya moko..." Tumalikod pa siya.

Nang pinaharap ko siya, namumula na pala ang pisngi ng isang poging-pogi na lalaki.

"Gusto mo pa magblush ng sobra?"

"Wag mong subukan, Alyona. Baka ikaw naman maging kamatis!"

Akala ko aayaw siya pero, "Hold my hand."

"Why?"

"Let's dive together." At gaya ng sinabi niya'y sa aming sabay na pagsisid ay isang gunita ng pangyayari ang napasok sa isip ko.

We glide like we can breathe underwater filled with lively creations. Ang gaan ng paghinga ko. Para lang akong tinatangay ng agos.

Iyon pala ay ang kauna-unahang pambwibwisit ko sa ilalim ng dagat. Tinuruan niya ako at natuto naman ilang araw lang ang nakalipas.

Govi, the once little boy who taught me how to swim underwater. Until we became adults, we both joined competitions and equipped with the most cool design in our long fins. Deserve namin iyan. We cannot function sa ugly na design nawawalan kami ng yabang.

Kung nasayaw niya na ako sa mga panahong may prom at graduation ball, ngayon nama'y sa ilalim ng mapayapang lawak na karagatan. Ang sinag galing sa itaas ang siyang nagpalitaw ng kanyang berdeng mata.

He held my left hand as I dance my body in circular motion, my eyes closed, raised my head like I am being reborned in slow motion. Everything is just so godlike, very immaculate I do not want an ending.

"Damn, baby. I am drowning! Stop! Lunod na lunod na ako..."

"Nalulunod pala ang dakilang maninisid?"

"Lunod na lunod. Sobra. Ako hulog sirena ikaw."

Tanginang pabebe talaga! Ito na yata ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko.

At sa sandaling nakayakap na ang mga braso ko sa leeg niya'y hindi ko mapigilang mamangha.

"I am happy I met someone like you..."

"I wanna kiss you... Not just your lips. But..."

Slowly he cupped my face then hinalikan niya ang mata ko ng nakapikit...

Nang magmulat, "Those eyes... Those ocean eyes..."

"If that's what I always see in every dive then in you, I am willing to be drown and with you, I'd die in the eternal hues of blue loved by marine life."

Damn. Kaya ako napapalangoy napasisid, napapuntang dagat eh!

-
VentralCord