gün ışığı |barış alper yılmaz|

4

keyifli okumalar 💓

|Satır aralarına yorumlarınızı bırakmayı unutmayın |

°°°

Derinin anlatımıyla;

Zarfı açtığımda Antalya maçına alınmış biletlere bakıp Kenan'a doğru döndüm. Galatasaraylı olsa da hiçbir zaman benim kadar ilgili değildi. Sürekli onu maçlara götürmeye çalışır, dalardım. Bu yüzünden sık sık kavga ederdik. Genelde ya Tuğba'yla ya da tek başıma giderdim maçlara.

Elimdeki üç bilete tekrar göz gezdirip "Sen de mi geliyorsun şimdi? Yanlış anlamadım, değil mi?" dedim.

Kenan tebessüm ederek başını sallayıp, "Evet, maça gitmek istediğini biliyordum. Tuğba'yla konuştuk; geçen kötüleştikten sonra tek başına yolculuk yapmak istemediğini falan söylemişsin. Ben de dedim, biz ne güne duruyoruz" dedi.

Gözlerim dolmuştu ellerimle gözlerimi ovalayarak tezgahın önünden geçip Kenan'a sıkıca sarıldım. O da bana karşılık verip sarılırken saçlarımı okşuyordu.

Geri çekilip gülümsedim. "Sen harika bir dostsun" dedim.

Kenan elini saçlarıma uzatıp dağıtarak, "Sen mutlu ol yeter, benim için. Çok istiyordun, bende bu duruma kayıtsız kalamazdım" dedi. Sonra kulağıma doğru eğilip, "Ayrıca çaktırma, Osimhen Baba geldi; onu izlemek için aldım biletleri, yoksa biliyorsun beni" diyerek sırıtıyordu.

Gülerek yavaşça omzuna vurup, "Of Kenan, elleşme saçlarıma" dedim. İsyan ederek elimle saçlarımı düzeltip, "Ya biz şimdi maça gidiyoruz hep beraber dimi nasıl uyuyacağım ben maç gününe kadar" dedim.

Kenan sırıtıp, "Ha, bu arada uçak biletlerimiz de hazır" dedi.

Müşteri seslendiği için Kenan'a bakıp, "Bekle bir dakika" deyip masaya ilerledim. Siparişi alıp Tolga'ya devrettikten sonra yeniden Kenan'ın yanına döndüm.

Barış'ın yazdıklarından sonra aldığım bu haber beni çok mutlu etmişti. Galatasaray'ıma her an, her saniye destek olmak büyük bir gurur vericiydi.

Kenan elini omzuma koyup, "Ver şimdi o biletleri bana ve unut. Tuğba gelince ilk kez görüyor gibi şaşıracaksın, tamam mı? Ben onu beklemeden söyledim diye idam edilmek istemiyorum" dedi.

Hafifçe kahkaha atıp etrafa bakındım, sonra tekrar Kenan'a dönüp, "O iş bende, merak etme; seni çiğ çiğ yemesine gönlüm el vermez," dedim.

Bir süre sohbet edip gülüştükten sonra mekan kalabalıklaştı. Tolga'nın tek başına yetişemediğini fark ederek işe döndüm.

Tuğba geldiğinde bana sarılıp, "Aşkım, çok açım; bayılacağım şimdi" dedi.

Gülümseyerek, "Tamam, geçin bir yere, ne yersin?" dedim.

Tuğba, Kenan'ın koluna girip, "Pizza istiyorum şu geçen yediğimizden, bol malzemeli olan. Kenoş da yer, değil mi lan?" dedi.

Kenan yüzünü ekşitince, sinirle, "Yer yer, o da seçenek ama hakkı yok ona" dedim.

Aç olduğu için fazla gergindi. Kenan'ı sürükleyerek bir masaya götürdü.