Mayonez #Wattys2015

Anne!? -1

Ve yine sabahladığım günlerden.Saat 5:45.Güneş doğmak üzere.Pencereden yansımamı gorüyorum,göz altları mor,saclarim darmadağin.Gözlerime bir karanlı iniyor,uykusuzluktan,hafif hafif uykuya dalmaya çalışıyorum,dalmışım.

İrkildim.Sıcak bir dudagi yanagimda hissetti.Annemdi.Buruk bir gülümsemeyle kalktım.Kahvaltı yapcak halim yoktu.Annem çıkmıştı.Üstüme biseyler alıp dışarı ciktim,Ah izmir sen nası güzel bi şehirsin,mazlumlarin şehri,denizi ayrı saat kulesi ayri,kumrusu boyozu ayrı yer.Ve geldim.Etrafta kimse yoktu.Şakır şakır yağmur vardi.Hırkamin kapşonunu başima gecirdim.Yine o görüntü.
Babamın mezarı.O buruklugu hissediyorum.Hiç beni erkekler hakkinda uyaran bi babam olmadi.Babam sayın savcı "Erdem Nil" 2006 yılında sırf açtığı dava için,suçluyu hapishaneye attırdıgi icin sanığın abileri tarafindan İstanbulda vurulan adamın kızıyım ben,"Serra Nil"
Topragini optum baba.

Evde annemin gozleri ışıl ışıldı icimden hayret dedim.Çünkü uzun zamandir annemi boyle gormemiştim.
-Serra ne oldu bir bilsen!İstanbulda bir bankadan genel müdürlük için istek aldim,Kabul ettim hatta.
-Anne?Biz beraber karar vermeliydik,İstanbul ha güzel yermiş hani babamın vurulduğu yer.
-Serra.

Sanırım iki saattir ağlıyorum,oraya gidemezdim,asla.Babam ölmüştü orda.Bu aciyla nası oralarda kalırdım?Ama anneminde işi önemliydi.Ruh halimi anlatmak istesem,yapamazdım.Annemin yanina gittim,Ona bu kelimeleri soyledigim icin oyle pişmandim.Annem agliyordu.Ona kabul ettigimi soyledim.Bir an agizimdan kaçti!Naptim ben.En azindan annem uzulmeyecekti.Onun mutluluyguylada yetinebilirdim.Annem sarildi bana.Ertesi gun basladik valizleri toplamaya.Ben arkadaşlarimla nasil vedalaşacaktim?Ah hele Tolga nolacakti?Sevdigimi birakip,baska bir sehre gitmek.istanbula gittigim gun 2 yılımız dolacakti.Ona ayrildik diye mesaj attim,canimi yakti ama baska cozum yoktu.

Uçak.Uçakta annemle yan yanaydik.6 saat muzik dinlemeyi,kitap okumayi tercih etmistim.Yolculuk basladi.Ama hala her an doncek gibiyim.

İstanbula indik.Birde ne göreyim?İkokul arkadaşım,Mine!Onu gordugum an koştum ve sarıldım o da beni tanıdı.Annem yeni evimize gitti,bende mineyle bi kafeye.Mine bana çok sey anlatti.Benim anlatcak biseyim yoktu.Mineye yıllar  ugramamisti,hala güzeldi,en cok ben minenin gozleri guzeldi.Kahverengi ve koyu yeşil.Mine oturdugu yeri tarif etti,numaralarimizi aldik.Yakin oturuyorduk komşu olmuştuk.Mineden erken ayrilip,babamin can verdigi yere gitmek istedim,yollari bilmiyordum,eve donmeyi tercih ettim,Dalginligima gelmiş yanimda biri belirdi,tam iki saniye sonra cantami aldi,kaçti.Hızlı koşma özelligimden dolayi adama çelme taktim,cantami aldim.Adam sanki tanidik gelmisti.Umrumda degildi,annemj aradim beni aldi,eve gittik.Evimiz guzeldi.Fazlasiyla.İki katli karsisinda boğaz manzaralı bi ev.Balkona oturdum,bogazi izlemeye başladim,guzel  bi şehirdi istanbul.İnsanlarida güzel olmalı diye düsündüm.Sonra bu dusunceden vazgectim,babami olduren adam bu sehirdeydi,Kafama koydum,o adami bulucaktim.Net.Yarin birkac ksii tanimak istiyorum,dedim mineye.Mine bizim tayfayi gostereyim sana cobuk kanin kaynar dedi.Pekala dedim.Yarin mine ve yakinlascagimi dusundugum arkadaşlarla tanisacaktim.Saat 15.34.Alisverise cikmak istedim,iki uc parca giyecek esya aldim.Aklima Tolga geldi.Yumusacik yanaklari,sarildigimdaki o guven veren kokusu..Tolganin bi ögüdü vardi,efkarlandiysan,sigara dumanini icinre çek.İşte bunu yaptim biraz önce.İyi geldi.