Mayonez #Wattys2015

Facia.-3

Okul başlayalı 2 hafta olmuştu,okulda derslerim normaldi.Savaşla oturmaya devam ediyordum.Derste tıkı çıkmıyordu.Dersleride benim gibi normaldi.Derse hiç katılmazdı,bende katılmam zaten.

Edebiyat ögretmenimiz aslıyı bir gün okulun biraz uzaginda gördüm,bir adam vardı yanında,sanırım 40-45 yaşlarında,sakallı,korkunc bi havası,eşkiya tipi,derin ve korkunç gözleri olan bir adam.Aslı ögretmen tam zıttıydı o adamın,ilk başlarda kocası sandım ama degilmiş,yavaşca ögretmenimin yanina yaklaşmaya başladım,adamın adı şerefmiş.Tam oraya vardığımda,aslı hocaya el kaldırmak üzereydi.Aralarına girdim hemen,şeref psikopatını ittim ve düştü.Ögretmenim benide alıp arabasına bindi.Gittik.Noldugunu sordum.Anlatmaya başladi:
-Benim erkek kardeşimin bu adama kumar borcu vardı,ödeyemedi.1 ay sonra öldü.Şuan benim peşimde.parayıda ödeyemem.300 bin dolar,kim öder ki bu parayı dediğinde gözlerinden seller akmaya başladı.Beni bu kadına bağlayan bişeyler vardı.Bağ vardı sanki aramızda.Teselli etmeye çalıştım,olmadı.Sonra beni evime bıraktı,ona biber gazı verdim.

Eve geldiğimde annem kuzenim Erdayı bize davet ettigini söyledi.1 saat sonrada gelecegini soyledi.Erda annemin kuzenin oğlu idi.Bu çocuk bana yabani gibi gelirdi.Bakışları tuhaftı.Bi kaç kez onu bacaklarıma bakarken yakaladım.Anında yumruğumu indirmiştim zaten.Gelecegi icin bol tişort ve bol eşofman giydim.
Kapı çaldı,içeri girdi.Masayı annem harika donatmişti.Ama karın ağrım yüzünden yiyemedim ve annemede söyleyemedim.Az yedim,erda lavaboya çıktı,annem erdaya göster serra dedi.Yanına geldiğimde kulağıma eğilerek:
-Savaştan uzak dur bebek,o kirli çıkıdır.
-Yürü git be!
Sonra evine gitti,hayvan herif.Savaşı nerden tanıyordu?Kirli çıkı ne demekti?Bu sorular beni tüm gece boyunca yedi.

*Cumartesi
Ah,evet bugün cumartesi.Hiç bi randevum yoktu,evde sıkılmaktan başka birşey yapmıyordum.Derken telefonum çaldı.Rehberde kayıtlı olmayan numara.
-Alo?
-Serra,ben Sıla!
-Sıla bana bir işin mi düstü,aramazdın sen?
-Ah bebeğim İstanbuldayım.Buluşalım diye şey ettim
-Tamam bana uyar,Mermaid Kafe?
-Yakınındayım birazdan varırım.
-Peki.
Sıla iyi kızdır,ama sevmezdim onu,ya da seviyorum rolü yapardım.Rahat bişeyler giyip çıktım.
Kafeye geldigimde hiç şaşırmadım,yine topuklu ayakkabılarıyla ve yine çok güzeldi.
Öptük birbirimizi,Uzun uzun konuştuk.Bana beni arkadaşlarınla taniştir dedi.Mayonezlerle taniştırcaktım onu,Onların olduğu yer bize yakındı.Yürüdük biraz.Sıla hepsini öptü,kendini tanıttı.Ama bu kız bişeyler yapıyordu,Doguşda yaptığı gibi,birini etkilemeye çalışıyordu,ama kimi?Tabii ya,Savaşı.Savaşın ağızına düsecekti nerdeyse.Savaşda yüz veriyordu.Ya banane dedim bi an,sevgilim değil bişeyim değil.Sıladan anladığım kadar kimse hoşlanmadı,Savaş eksik.Sıla oteline döndü bende eve.Yürürken müzik dinlemekde en güzeli.Şehrin gürültüsünden uzaklaşıp müziği içinde hissetmek sanırım duyguların en güzeli.Hele şarkı,Zeynep Bastık-Fırça olunca.
Bu güzel duyguyu yaşarken,telefonumdan gelen bildirim sesi kulaklarıma işledi.Baktım,Aslı Hocadan mesaj gelmişti
"Serra taksime gel,acil kaçmaya çalışıyorum Şeref peşimde,silah gördüm elinde,hemen gel yalvarırım"
Mesaji okuduktan sonra hemen koşmaya başladım,yakındım oraya.Müzik hala kulağimda "Neyse sen simdilik defteri eksi yazma,zamanla iyileşirim hayırlısıyla,Malum alışmak zor sürtük yaşanmıslıklarına,pişmanlıklarına"
Evet geldim.Nerdeydi bu kadın?Olamaz şimdi anladim,bu bir tuzaktı,o mesaji bana şeref atmıştı,ve biran arkamdan gelen gölgeyi farkettim,olamaz,hayir.Şeref yanıma yaklaşiyordu,müzik çalıyordu.Film sahnesinden bi farkı yoktu.Sanırım bu hikayenin sonu hüsran,acıyla bitecekti.Kaçmaya çalısiyorum,beni o kaba elleriyle tutuyor,aslı hocayı esir almiş,o geliyor,Olamaz kadin bayilmiş!
imdat!Yardım diye bağiriyorum ağızımı kapatıyor ve göz kapaklarımı istemsizce kapatıyorum.

Ve sırf eglence olsun diye ekledigim Ajdarın şarkısı ile uyaniyorum,karşimda savaş şerefi dövüyor,Bağırıyorum Savaş Dur!Yeter!
Aklıma bir çözüm geliyor telefonumdan polisi arıyorum,polis sirenlerini duyabiliyorum ve savaş beni elimden tutup götürüyor,O kadar hızlı koşuyoruz ki,sonra beni bir kafeye götürüyor,ilgi çekmemek icin.Ağzını açiyor ve :
-Şeref benim amcam.
Bu kelimeleri sanırım beynim beş saniye sonra algılıyor.Direk tepki veriyorum.
-Ne!Sen napmaya çalışıyorsun!Erda bana ondan uzak dur neden dedigini anladim.Sen tam bi pisliksin!Serseri!
-Erda mı!
-Bırak elimi!