အပိုင်း(၄၁)
အင်အားနှင့် မှီခို အားကိုး ထိုက်သည်ဆိုသော အရာမှ ပေးစွမ်းသည့် လုံခြုံမှုက အန်းနန်ယွမ်အား နေရာတွင်ပင် မှင်သက် အံ့အားသင့်စေခဲ့ရုံသာ မကသေးလေပဲ အချိန်အတန်ကြာသည်အထိ အသိ ပြန်မဝင်နိုင်အောင် ဖြစ်စေခဲ့သည်။
သို့သော် အန်းနန်ယွမ်သည် ယခုအချိန်အထိ ထိုမြင်ကွင်းကို မမေ့သေးချေ။
သူသည် မူလကမူ တဲလန့်ရှိုး တစ်ခုသို့ သွားပြီး မန်နာအဖြစ် လုပ်ရမည်ဆိုသည့် ကုမ္ပဏီ၏ ဂုတ်သွေးစုပ်ရန် အစီအစဉ်ကို ငြင်းဆန်လိုခဲ့ရုံသာ ဖြစ်သည်။ ယခုအခါ သူက အမည်မသိရသော ဒါရိုက်တာတစ်ယောက်၏ အမည်မသိရသော ရှိုးတစ်ခုသို့ သွားဖြစ်ခဲ့သည်။ ဒီနည်းအားဖြင့် ခရီးသွားရင်း အပန်းဖြေ လိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။
သို့သော် မမျှော်လင့်ထားစွာပင် သူသည် ထိုနေရာတွင် ထူးခြားသော ယန်ရှစ်ရွှမ်းနှင့် တွေ့ဆုံရလေသည်။
ယန်ရှစ်ရွှမ်းသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော ကမ္ဘာတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားပုံ ပေါ်သည်။ အခြားသောသူများက ထူးဆန်းသော အလှတရားနှင့် သူ၏လျှို့ဝှက် ဆန်းကြယ်မှုများကို ရှာဖွေနိုင်လောက်အောင် ကံကောင်းခြင်း မရှိချေ။
သို့ရာတွင် ယန်ရှစ်ရွှမ်းထံမှ တဆင့် အန်းနန်ယွမ်သည် သူ ဘယ်သောအခါမှ သတိ မထားမိသည့် လောကတစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ဖျော်ဖြေရေး အသိုင်းအဝိုင်းအတွင်းတွင်သာ ပိတ်နေခဲ့သည့် သူ၏စိတ်က ရုတ်တရက် ပွင့်သွားသည်။
ထိုလောကသည် ကျယ်လွန်းသဖြင့် မည်သည့်နေရာမဆို ရောက်ရှိ သွားနိုင်သည်။ ထိုအတွက်ကြောင့် သူသည် ရှိုးထဲတွင် ယန်ရှစ်ရွှမ်း၏ နောက်သို့သာ တောက်လျောက် လိုက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် သူသည် ယန်ရှစ်ရွှမ်း၏နောက်သို့ လိုက်ပြီး ပို၍စိတ်ဝင်စားဖွယ် ကောင်းသည့် လောကကြီးကို မြင်ချင်သေးသည်။
အန်းနန်ယွမ်က စိတ်လွှင့်နေသည့် အချိန်တွင် အန်တိုနီက အထင်သေးသလို နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး အထင်သေးစိတ် အပြည့်နှင့် ပြောလိုက်သည်။
