western male |carlando

-Kütüphane-

Lando'dan

Matematik sınavından çıkmıştık. Her zamanki gibi tam puan bekliyordum. Aynı sınıfta sınava girdiğim, 11E'den arkadaşım Lance sınavda takıldığı soruyu sormak için yanıma gelmişti.

"Yani cevap 512 olacak. Anladın umarım. Tekrar anlatabilirim."

"Anladım anladım. Sağ ol Lando."

Gülümsedim ve merdivenlere doğru ilerledim. Son günlerde modum hiç yerinde değildi. Max ve Charles ile aramız düzelmişti. Ama derdim başkaydı.

"Sınavın nasıl geçti? Tam puan alacaksın kesin."

"Güzeldi Charles, seninki?"

"İyi diyelim iyi olsun. Max'in bir kaç hatası varmış, ona üzüldüm."

Kafa salladım ve sınıfa ilerlemeye devam ettim. Charles da benimle geliyordu.

"Sınava hazırlık için Max'in evine gitmiştin. Çalışmak yerine neler yaptıysanız artık.."

Charles dirseğiyle beni ittirdi. Onun ittirmesiyle yanımdan geçen Lewis'e çarptım. Muhattap olmak istemiyordum. Bu yüzden pek tepki vermemeye çalışarak adımlarımı hızlandırdım.

Ne Lewis'i ne de Carlos'u görmek istemiyorum. Zaten kafamı zar zor dağıtabiliyorken o ikisini görmek bile sinir bozucuydu.

"Lando! Beklesene ya!"

Charles peşimden koşarak bana yetişti ve Max'in yerine oturdu, bende sırama.

"Ne oluyor Lando?"

"Bir şey olduğu yok Carlo- Charles. Başım ağrıyor sadece."

Charles eliyle saçımı okşadı ve gözlerime baktı. Bana üzüldüğü belli oluyordu. Zaten yalanımı da yememişti, ismini karıştırmamla gerçekler ortaya çıkmıştı.

"Bebeğim... Carlos hakkında daha fazla düşünmektense gidip onunla konuşmaya ne dersin? Cuma gününden beri iyi değilsin. Kafan karışık, yaşananlara anlam veremiyorsun anlıyorum. Ama böyle olmaz."

"Nasıl olacak Charles?"

Kafamı geriye yaslayıp derince nefes aldım. Olayları artık konuşup bir sonuca vardırmam gerekiyordu, biliyorum. Sadece yapmaktan korkuyordum.

"Sana bir şey soracağım ama dürüst ol. Tamam mı Lando?"

"Tamam."

"Diyelim ki Carlos'u bir kız veya erkek ile el ele gördün, fazla yakınlar. Ne hissedersin?"

Bir süre sessiz kaldık. Cevap vermemi sabırla bekliyordu.

Carlos'u başka biriyle görmek... Sevinmeyeceğim kesindi, peki üzülür müydüm? Sanırım 2 olasılık vardı. Ya o kişiyinin ağzını burnunu kırardım ya da oturur ağlardım.

"Ben.. şiddete başvururdum belki de ağlardım."

"Tamam... Ben anladım anlayacağımı Lando. Seviyorsun sen bu çocuğu."

"Hadi ordan!"

Charles gülümsedi. Bense sadece ona bakıyordum.

Hem Max hem Charles hem de Oscar deyince belki haklılardır diye düşünmüyor değildim. Sadece haklı olmalarını istemiyordum.

"Lando'cum gece gündüz Carlos'u düşünmen, kıskanman, gördüğünde heyecanlanmanın başka ne gibi bir anlamı olabilir? Varsa söyle de bilelim."

"Aşık değilim."

"Ya sabır!"

Sınıfa Max geldi ve önümdeki boş sıraya oturdu. "Hayırdır, sorun ne?"