Shin

5

သံချောင်းတစ်ခုလို ပူနွေးမာကျောတဲ့လီးက ဝမ်းဗိုက်မှာတစ်ခါထဲ မှိုပွင့်ပုံအရာထင်စေသည်အထိ။အစပျိုးခြင်းမရှိ‌တာကြောင့် စီးကျလာတဲ့သွေးစတစ်ချို့က အဝင်အထွက်ကိုချောမွေ့စေသည်။တစ်ခါထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း တင်းကျပ်သွားတဲ့အတွင်းသားတချို့က အနီရောင်အတွင်းခံကို ဟိုးအနက်‌ရှိုင်းဆုံးအထိ ဆွဲသွင်းတော့မယောင်။ယားလည်းယား နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်းတဲ့ခံစားချက်ကြောင့် ရှင်းရှင်းရဲ့ဖြန်ကားနေတဲ့ ခြေချောင်းတွေက ကုတ်ကွေးသွားပြီး ကျိရှန်ရဲ့ပုခုံးမှာမှီထားတဲ့ခေါင်းက မော့သွားတယ်။စားပွဲထက်ကဖုန်းကတော့ သူ့တာဝန်ကိုစက္ကန့်များပြောင်းလဲရင်း အသက်သွင်းဆဲ။

""အင့်....ဟင်း""

""အရမ်းဆာနေတာပဲနော်""

သူ့လက်ဖျံတွေကိုအားမလိုအားမရစွာကုတ်ဆွဲနေတဲ့ လက်တွေကို ကျိရှန်ဂရုမစိုက်ဘဲ ထိုးသွင်းမှုကြောင့်အထက်အောက် တုန်ခါနေတဲ့နို့တွေကိုလက်နဲ့စုပ်ယူနေတယ်။လက်သီးဆုပ်လောက်သာသာ သာရှိပေမယ့် အိစက်ပြီးပျော့ပြောင်းနေတာကြောင့် ကိုင်တွယ်ရတာအရသာရှိလှတယ်။ဒါကြောင့် ဒီလူဆီကအဖေကရုန်းမထွက်နိုင်တာ။

""အာ့""

အရှေ့ရောအနောက်ရော နှစ်ခုလုံးဆီက တစ်ပြိုင်နက်ပြီးဆုံးသွားမှုကြောင့် စီးကျလာတဲ့သုတ်ရည်တွေက အများအပြား။သူက အရှေ့ကအတွင်းခံတစ်ခုနဲ့ကစားပေးရုံနဲ့တင်။နောက်ပေါက်ကနေ ထိုးသွင်းရုံနဲ့တင် ပြီးသွားတယ်တဲ့လား။မယုံကြည်နိုင်မှုတွေက ရှင်းရှင်းရဲ့မျက်လုံးထဲမှာအထင်သား။

သို့ပေမယ့် ပူနွေးတဲ့အရာကြီးက သူ့ပေါင်နား ထပ်ကပ်လာချိန်မှာတော့ မလွှတ်နိုင်မှန်းသိရက်နဲ့ ငြင်းဆန်မိသေးတယ်။

""နောက်ဆုံးတစ်ခါက်ပဲ ကိုယ့်ဘာသာကိုထိုင်လိုက်""

ကျိရှန်က ပူစီလေးထဲကအတွင်းခံကိုမထိတထိဆွဲနှုတ်ကာပြောလာသည်။အစောကတင် ပြီးထားပေမယ့် လစ်လပ်နေတဲ့နေရာလေးက ယားယံလာပြန်သည်။ကျိရှန်က တွေဝေနေတဲ့ရှင်းရှင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုထိန်းကိုင်ရင်း စားပွဲပေါ်ကဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်ကာ အရောင်တလက်လက်တောက်ပနေတဲ့ပန်းရောင်ပူစီလေးထဲ အညိုရောင်လီးကြီး တဖြေးဖြေးတိုးဝင်သွားပုံကို အနီးကပ်ရိုက်ကူးလာသည်။