" මට දැනෙන විදිහද කියන්න මම දන්නෙ නෑ . ඒත් මුල් කාලෙ තිබුණු ආදරනීය රසය මේ ලියුම් කඩදහිවලින් ඈත්වෙලා ගිහින් . සමහර විට එයාටත් මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් ද කියන්න දන්නෙ නෑ "
අතේ තිබුණ ලියුම් කඩදහිය නමල ලාච්චුවට දාන ගමන් සුමිත් අයිය කිව්වෙ මලානික කටහඬකින් . නිදිමරලමදෝ මන්ද ඒ ඇස් වටේ කළු වෙලා තියෙද්දි , ඉස්සර හිටිය සුමිත් අයිය ටික ටික වෙනස් වෙන ගමන් තිබුණ .
" අයියේ "
" ම්ම්ම් ? "
" කොහෙද අයියෙ යන්නෙ මේ ? "
" මම යන තැනකට පස්සෙන් එන ගමන්ද අහන්නෙ කොහෙද යන්නෙ කියල මෝඩ ලමයෝ ? "
" ඇයි ඉතින් ? "
සුමිත් අයියගෙ හිනා හඬ මට ඇහුන . මගේ ඉස්සරහින් යන ගමන් හිටිය සුමිත් අයිය හැරිල මං දිහා බලල අතින් මට අඬ ගැහුව .
" අද අපි යන්නේ ලොකූ වැඩකට ... "
" කියන්නකො ඉතින් මටත් .. බැරිද ? "
" ම්ම් එන්නකො ඉතින් . මගෙ අතින් අල්ලගන්නකො "
මම සුමිත් අයියගෙ අතින් අල්ලගත්ත . අයිය මගේ අතින් තදකරල අල්ලගන්න විදිහ මට දැනුන . මට දැනුනෙ උණුහුමක් . අතාරින්න බැරි තරමට මට ලෝභකමක් දැනුන .
සුමිත් අයියගෙ පිටිපස්සෙන්ම ඒ අතින් අල්ලගෙන මමත් අඩි තිබ්බ . තේ වත්ත පහු කරගෙන අඩි විස්සක් විතර දුර ආව සුමිත් අයිය නැවතුනේ අඹ ගහක් ළඟ . ඒත් අයිය මගේ අත අතහැරියෙනම් නෑ . අල්ලන් හිටියටත් වඩා තදින් මගේ අත අල්ලගන්නත් අයිය අමතක කලේ නෑ .
" මේක අඹ ගහක් ...? "
" ඔව් ... අඹ ගහක් .. මගේ තාත්ත මං ඉපදුන දවසෙ තමා මෙතන අඹ ඇටයක් පැලකරල තියෙන්නෙ . මේ ගහට හරියටම මගේ වයස .. අපි දෙන්නම එකම වයසෙ ... "
ගහේ මුදුන දිහා හිස ඔසවල බලන ගමන් සුමිත් අයිය කතාව කිව්ව . මම ඒ අඹ ගහේ කඳට අත තිබ්බ . සමහර විට එයාට මාව දැනෙනව ඇති .
" අපි මතක සටහනක් තියමුද ? "
" මතක සටහනක් ? "
"ඔව් .. ඉන්නකො "
අඹ ගහට එහා පැත්තෙන් පොලවෙන් මතුවී තිබු ගලක් ලගට ගිය සුමිත් අයිය ගල් කෑල්ලකින් මොනවදෝ ලියන්න ගත්ත .
YOU ARE READING
මල් කිණිත්තක මතකය .. Completed ✔️
Fanfiction" එහෙනම් කොහේ දි හරි මොනරකුඩුම්බිය පැලයක් දකින ගානෙ මාව මතක් කරන්නකො . ඔයාට මලක් දීපු පලවෙනිය මම කියල " - තාරු - " එහෙනම් මං මොනරකුඩුම්බිය පැල යායක් හිටවනව . එතකොට ඔයාව මතක් කර කර ඉන්න පුලුවන් මට " - සුමිත් -
