මල් කිණිත්තක මතකය .. Completed ✔️

ඉතින් සමුගනිමි ...

2024 / 10 / 07

විනාඩි ගානක් අවුරුදු විසි හතරකට එහා අතීතෙ අතරමං උන මම මගේ ඉස්සරහ මේසෙ උඩ තිබුණු කුරියර් පාර්සලය අතට ගත්ත . පාර්සලේ කවර ටික ඔක්කොම අයින් කරල මම මුලින්ම අතට ගත්තෙ පොතක් . මගේ හදවත ගැහෙනව . ඕනවටත් වඩා වේගෙන් ...

පොත ඇතුලෙ තිබුණු මොනරකුඩුම්බිය මල් ඉති වේලෙලා ගිහින් . පිටුවක් පිටුවක් ගානෙ වේළුණු මල් ඉති පිරිල ..මගේ ඇස් වලින් උණුම උණු කඳුළු බිංදුවක් පොතේ පිටුවකට වැටිල බොඳ වෙලා ගියා ..

පොත පැත්තකින් තිබ්බ මම අතට ගත්තෙ පොඩි අයිස්ක්‍රීම් පෙට්ටියක් . පෙට්ටිය පුරාම තිබුනෙ ලියුම් කඩදහි . මට තේරුනා මගේ හද ගැස්මෙ වෙනසක් . ලියුම් කඩදහි ටික එක්කම පෙට්ටිය අහකින් තිබ්බ .

වෙව්ලන අතකින් මම මගේ නලල අතගෑව .. සුමිත් අයියගෙ ගෙදරින් ඇවිල්ල අවුරුද්දකින් සුමිත් අයියගෙන් මට ලියුමක් නොආව හැටි මට මතක් උනා . කොච්චර ලියුම් ලියුවත් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නොආව තැන මම බය උන හැටි මට මතක් උනා .. ආයෙම ඔයා බදිනව කියල ආව ලියුම මට මතක් උනා . ආයෙ ඔයාගෙන් ලියුමක් නොආව හැටි මට මතක් උනා .. ඔයා බදිනව කියල ලියපු ලියුම නිසා මම මාස ගනන් කාමරයට වෙලා අඬපු හැටි මට තාම මතකයි .....

ඊටත් අවුරුදු හතරකින් පස්සෙ ලබාපු අවුරුදු විසි පහේ උපන් දිනේ දවසෙ සුමිත් අයිය මට දීපු තෑග්ග මගෙ අතින් කැඩුනු හැටි මට මතක් උනා ..

ආදරණීය තාරු වෙත ලියමි ,

" මම අහන්නෙ නෑ අවුරුද්දක් පුරාම කොහොමද ඒ තරම් වේදනාවක් දරාගෙන උන්නෙ කියල . ඒක පාර්ශ්වික ප්‍රේමය කියන්නෙ පණ පිටින් පිච්චෙන තරම් වේදනාවක් වෙද්දි , සඳහි කියන ගෑණු ආත්මෙ මුවාවෙන් හැමදාම මට ලියුම් කඩදහි ලියල හොරෙන්ම නුග ගහේ තියල එද්දි ඔයා දිහා මම බලාගෙන උන්නු හැටි ඔයා දකින්න නැතුව ඇති තාරු .