Toplamda 3 gün o günden sonra 3 gün geçmişti 3 gün içinde bütün herkes bir şey düşünüyordu arhan'ı oradan nasıl çıkarabilirler onu düşünüyordu İrem pişmanlıkla ne yapacağını bilmiyordu belki o gün ona güvenseydi onun yapmayacağına inansaydı şu an Arhan Her an ölecek korkusu yaşamayacaklardı Ama kimse bunu irem'in yüzüne vurmuyordu yine her zamanki kafede Herkes bir yerde bir şey düşünürken içeri giren pınar hepsini başına topladı
Uras Efe Saruhanlı
Ablamın bağırması ile hemen masaya ortak masaya doğru hepimiz toplandık hepimiz suratını mal mal bakıyorduk niye bağırdı sorun ne hiç bir bok bilmeden bakıyorduk daha sonra önümüze koyduğu gazete ile her şey çözüldü..
Gazetede nehir gök'ün öldüğü açıklanmıştı açıklayan kişilerden birini gördüğüm an ufak bir Şok geçirdim bunlardan birisi leyla'ydı bir yutkunmamla sanki boğazımı delmiştim o kadar sert yutkunmuştum..
"Diğer kadın kim?" Dediğimde alp'ten geldi cevap "Sahra Çölü.." alp'in gözlerine baktığım zaman sanki o da benim hissettiğim bu sıkıntılı durumu hissediyordu ne yapacağını bilmiyormuş gibiydi...
"Tamam şöyle yapalım nehir'in gerçekten öldüğüne emin olmamız gerek"
"Cenazesini polisler eşliğinde defnedilecekler bence oyun olsa oraya nehir yerine başka birini gömecek olsalar o zaman birkaç saate öğreniriz o saate kadar da dinlenelim arkadaşlar çok yorulduk" dedi ablam haklıydı çok yorgunluk içeride küçük bir kanepe vardı kitap okuma bölgesi gibi bir yerde o kanepeye geçip uzandım gözlerimi kapattım kendime bu sıkıntılı durumdan atmaya çalışıyordum..
Leyla bana neden böyle hissettiriyordu ben 9 yaşında falandım en iyi hatırlayabildiğim dönem orasıydı 9 yaşındayken birine güvendim oda leyla'ydı tabii annemle babam hiçbir zaman Leyla'yı istemedi Leyla'nın ailesinden dolayı olduğunu düşünüyordum çünkü Leyla'nın ailesi bir suç makinesi gibi bir şeydi kızlarıyla alakaları yoktu annemle çok kavga etmiştik Leyla ile oyun oynamamı görüşmemi istemiyordu ama biz yine gizli gizli görüşüyorduk..
En sonunda ailem beni leyla'dan uzaklaştırmanın yolunu taşınmakta buldu evet bildiğimiz şehir değiştiriyorduk sırf leyla'dan uzak durayım diye ablamın omzunda kaç saat ağlamıştım sayamadım
Taşınmıştık Ben ortaokulu bitirmiştim liseye geçiyordum bayağı yıl geçmişti üzerinden ama ne ben Leyla'yı unutmuştum ne de Leyla beni unutmuştu hayatımdaki ilk aşkım leyla'ydı lisede tekrar karşılaştık ama lisede bambaşka bir leyla'ydı biz ayrıldıktan sonra yani ailemiz bize ayırdıktan sonra çok değişmişti
Soğuk sert bir kadın olmuştu ailesini de kaybettiğini duymuştum o zamanlar ve dediğim gibi benim tanıdığım Leyla değildi Ama adaletliydi şu anki olduğu gibi okunmuş savcı olmuş bir kadın bunun hayalini zaten hep kurardı
Daha sonrasında Leyla ile bir ilişkiye hiç giremedik çok istedik Ama onun değişiminden benim değişimlerimden bir değişmeler yüzünden biz onunla hiç bir sevgili ilişkisi yaşayamadık ama birbirimize hep çok sevdik
Çok da görüşemiyorduk zaten sonra hayatıma Dino girdi girdiği gibi beni bir fırtınanın içine çekti benim için Dino bir fırtınaydı Leyla ise fırtınadan korunabileceğim bir kulübe Ama hiçbir şekilde aralarında bir kalmak istemedim hep leyla'dan uzak durdum çünkü Leyla ile istesek de bir ilişkiye giremiyorduk ama Dino öyle değildi Dino beni anlıyordu Dino sert değildi katı değildi kuralları yoktu kalbimdeki dino aklımdaki leyla'ydı
O yüzden Leyla'yı her gördüğümd e bir tuhaf oluyorum dino'yu çok seviyorum ama kafamın karışmasını istemiyorum Leyla istediği zaman çok güzel kafa karıştıra biliyor Çünkü..
