~aptal aşık~

3 2 0
                                    


İyi okumalar💗

Alaz sırtında çantası ile mutlu bir şekilde yarı zamanlı işine gidiyordu. Kesinlikle işine mutlu giden tek kişi alaz olmalıydı. Gerçi onun da bir nedeni vardı o da güzeller güzeli atillası. Gerçekten hayat atillasız iğrenç olmalıydı. Düşünsenize atillasız bir hayat? Alaz bu düşünce ile yüzünü buruşturdu. Düşüncesi bile insanın tüylerini diken diken ediyordu.

Kafeye geldiğinde personel odasına geçip çantası bıraktı ve önlüğünü giyindi. Odadan çıktı ve kafeye göz gezdirdi. Atilla ortalarda yoktu. Elbette olmazdı adam'ın her saniye babasının iş yerinde ne işi vardı? Üstelik atilla mimardı.. Alaz omuzlarını düşürdü ve tepsisini alarak masalara bakmaya başladı.

Her kapı açıldığında gözlerinin oraya kayması ile salih abisinden-kel ve kahveleri yapan eleman- tokat yiyordu. Elindeki tepsiyi kasaya koydu ve Erdem'e seslendi. "Erdem bir sıcak çikolata" Aramızda kalsın ama erdem ve salih abisini shipliyordu. İkisinde de seke tipi vardı ama salih daha bir semeydi ve bu ilişkilere bayılıyordu alaz. Kapı'nın sesi tekrar geldiğinde inatla bakmamaya başladı. Yanına gelen adımlar ve işte o koku...

Alaz sonunda beklediği kişinin gelmesi heyecandan eli ayağı birbirine doladı. "Selam alaz" Sesi ile bakışları ona döndü.İşte yine o parıldayan bakışlar ve gülümseme. Alaz da onun gibi gülümsemiş ve cevap vermişti. İster istemez- daha çok isteyerek- onu süzdü. Üstünde siyah tişört onun üzerinde kot ceket altında ise kargo krem pantolon vardı.

"Oğlum hadi sipariş bekliyorlar" Erdem'in sesi ile kendisine gelmiş ve tepsiyi almıştı. Atilla'nın kıkırdamasını duymuştu ve umursamamaya çalışmıştı yoksa tepsi elinden düşecekti ve kovulmak en son istediği şey bile değildi.

~~~~~~

Sonunda mesaisinin bitmesi ile tepsiyi yerine koydu. Erdem de onun gibi yaparak önlüğünü çıkardı. "Oğlum sen bugün hayırdır? Sabahtan beri kapıya bakmalar, atilla bey gelince gülümsemeler ona bakmalar"

Alaz Erdem'in fark ettiğini duyunca yanakları kızardı. O kadar belli mi oluyordu ya? Kaşlarını çattı ve gülümsemesini sildi "yok öyle bir şey saçmalama"

Erdem  eli ile 'he he' anlamında salladı "bende yedim bana bak aşık mısın la?"

"Erdem sus yok öyle birşey" Bir kapıya bir Erdem'e bakıyordu. Çantasını aldı "ben gidiyorum" Erdem'in bir şey demesini beklemeden odadan çıktı. Tam kapıdan çıkıyordu ki birisinin ona seslendiğini duydu. Arkasına baktığında bu kişi atillaydı.

"Alaz bekle! Beraber çıkalım seni ben bırakırım" İtiraz için ağzını açacaktı ama atillanın bakışları ile sustu ki zaten lafın gelişi olarak itiraz edecekti. Yoksa atilla ile yolculuğa kim hayır derdi?

Beraber Atilla'nın arabasına bindiler. Alaz kemerini taktı ve göz ucuyla atilla'ya baktı. Atilla arabayı çalıştırdı ve alaz'ın evine sürmeye başladı. Alaz'ın ilk iş günlerinde bir kere daha onu evine bırakmıştı bu yüzden giderken zorluk çekmiyordu.

"Okulun nasıl gidiyor? " Alaz bakışlarını atilla'ya çevirdi. Bir hayali yoktu ve atilla mimar diye o da mimar olmak istemiş ve puanı yeten mimarlığı seçmişti. Hem bunun bahanesi ile atilla ile yakınlaşabilirdi.

"İyi gidiyor, senin işlerin? " Sesinin titremesini zor tutmuştu. Heyecandan elleri terliyordu ve bunu engelleyemiyordu.

"İyi gidiyor" Diyerek gülümsedi atilla. Alaz'ın bakışları gülümseyen dudaklara kaydı. İnci gibi dizilmiş dişler ve o dişleri kaplayan dolgun pembe dudaklar. Yanaklarının yanması ile bakışlarını yola çevirdi. Burası çok sıcak mı olmuştu ne?

Atilla'nın kıkırdamasını duyunca daha da kızardı. Lanet olsun, bunu görmüş müydü adam? Ya hislerini biliyorsa? Alaz içindeki şüphe ile elleri ile oynamaya başladı. Öyle olmuşsa ne yapacaktı? İşten ayrılmalı mıydı?

"İyi misin? " Soru ile gözlerini yumup açtı. "İ-iyiyim" Hem utançtan hem de içindeki rezil olma düşüncesi ile kekeledi.içinden kendine sövmeye başladı.

"Ellerin ile oynuyorsun? "  Bugün neden bu kadar bana ilgilisin?  Diye geçirdi içinden alaz. Harbi bu adama ne oluyordu?

"Birşey yok öylesine" Başını yavaşça salladı atilla. "Öyle olsun" Evin önüne gelmeleri ile alaz içinden geçeni yaprı ve Atilla'nın yanaklarını öptü.

"Bıraktığın için teşekkürler, görüşürüz! " Diyerek hızlıca arabadan çıktı ve apartmana girdi. Birkez daha arkasından şaşkın bir atilla bıraktı ve alaz yine kalbinin çok hızlı bir şekilde atması ile uğraşıyordu.

~~~~~~~

Selamlar! Yeni bir bölüm ile yine ben.

Umarım beğenmişsinizdir, yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın!

Sizi seviyorum 💗

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: 2 days ago ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

başka bir evrendeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin