my BORROWED GIRLFRIEND

chapter 2: Meet Mr. Snob

---i like the song..."WHO'S THAT BOY"..

BAGAY SA CHARACTER NI bLISS..

---------------------------------->>>>>>>>sya poh pala si Odreone Bliss Reed (Prince of Strenght according to his name)

Naramdaman ko na lang ang masaganang pagpatak ng mga luha ko...tama hindi ko kayang sabihin kay Bliss ang dahilan..ayokong layuan nya ko..ikamamatay ko yun...masaya na kong nandyan sya kahit wala syang alam..masaya na kong tingnan sya ng hindi nya ko napapansin...

halos himatayin na kosa kinatatayuan ko ngayon..tama ba ang nararamdaman ko?..kasalukuyan akong nakakulong sa bisig ng lalaking higit tatlong taon ko ng minamahal ng palihim...yakap na akala ko sa pangarap ko na lang mararamdaman...

"stop crying.." mahina nyang sabi. puno ng sinsiridad. "i know how much he loves you!!" ouch para kong tinusok ng matulis na bagay sa puso..of all people..sa kanya pa nagmula ang mga salitang yun...

next thing i knew, nakatayo kaming dalawa habang mataman nya kong tinititigan.."kahit sinaktan at iniwan mo sya..he still love you.." bahagya syang ngumiti.." and would have thought na kahit nasaktan mo sya he still manage to tell me to care of you while he's away." bakit ganon?..ilang taon ko na syang kilala pero hindi ko parin mahuli yung emosyon nya...masyado syang mysterious..

"i know..and im so sorry about that.." hindi ko kayang salubungin ang mga titig na yun..para akong matutunaw..."sana mabagok na lang sya bigla tapos pag gising nya, hindi na nya ko kilala"

napaangat ako ng tingin ng mapansin kong bahagya syang natawa...wow for the first time yata, ngayon ko lang sya nakitang tumawa...nakakatawa ba masyado yung sinabi ko?

"grabe ka...wish mo ba talaga yun?.." sabi nya habang nakangiti..

napa-pout na lang ako ng nguso..tama sya..ang sama ko naman..sinaktan ko na nga emotionally yung tao, ngaon naman, gusto ko syang saktan physically... ipinatong nya yung kamay nya sa ulo..yes..matangkad kasi sya..feeling ko nga nagmimistula akong dwende pag katabi ko sya..

"i dont know the reason pero sa nakita ko sayo, mukang hindi mo din naman ginusto yun..i feel sorry for the both of you.."yun ang huling narinig ko sa kanya..nanatili na lang akong nakatayo habang pinagmamasdan syang papalayo..kung alam mo lang..

kung alam mo lang talaga...

sa kabilang parte ng isip ko, nagdidiwang ako dahil nayakap ko sya...bagay na matagal ko ng gustong gawin...yung makalimutan kahit saglit yung guilt na nararamdaman ko dahil yakap ko yung lalaking mahal na mahal ko kahit palihim lang pero sa kabilang parte naman ng isip ko, i feel guilty..paano ko nagagawang magsaya kahit alam kong nasa malayong lugar ngayon si japhet para piliting kalimutan ako..

sobrang selfless nyang tao..i still remember the last word na sinabi nya sakin bago sya tuluyang umalis papuntang states..

"i love you so much..and i promise to do anything to make you happy..even if you're not mine anymore..or even if it means taking away my own happiness."

naisip ko tuloy, ganon ba talaga nya ko kamahal para magawa nyang mag sakripisyo para sakin..sobrang tanga ko lang para saktan sya sa kabila ng lahat ng ginawa nya para sakin..doon pa lang sa isiping mahal ko ang best friend nya, gaano kasakit yun?..