ឈូឈូ~~~~
<ខិះ.. ខិះ >ថេយ៉ុង ឈ្លក់ទឹកមិនស្ទើរទេ
<យ៉ាងមិនដែលអូនសម្លាញ់ អា៎មិនមេនទេអតីតសង្សារចាស់ រឹតតែមិនត្រូវ ហៅមិចឲសមទៅណ៎ អ៎មេនហើយមនុស្សបោកប្រាស់ ដូចជាឯងប្រើពាក្យនេះទើបសម > ជុងគុក
<អា ប៊ីនទៅយកខ្សែតីមកឲយើង >ជុងគុក លាដៃចាំទទួលរបស់ពីកូនចៅ
<ន..នេះចៅហ្វាយ >សូប៊ីន គេក៏អាណិតរាងតូចខ្លះដែរ
ឆ្វាច់ៗៗ នែ៎នាយពិតជាសាហាវពេកហើយវាយគ្នាហើយនៅយកក្រណាត់ញុកមាត់គ្នាទៀត
<យ៉ាងដែលអូនសម្លាញ់> ជុងគុក
<ហ៊ឹម.... >ថេយ៉ុង ដោយដៃខ្លួនរបស់ត្រូវបានគេចងភ្ជាប់ឡើងទៅលើអស់ សាកគិតមើលទៅថាគ្នាឈឺយ៉ាងណា មនុស្សណា មិនមេនជាសត្វធាតុទេ ហេតុអីចាំបាច់ធ្វើដល់ថ្នាក់នឹងដែល
<អ៎រ មេនហើយអូនសម្លាញ់បងភ្លេចថាអូនស្រែកមិនចេញ >ជុងគុក
<អាប៊ីន ទៅដកក្រណាត់ចេញទៅ> ជុងគុក
<បាទ ទាន >សូប៊ីន
ឆ្វាច់~~~
<អាយ៎....ឈឺខ្លាំងណាស់ឈប់វាយខ្ញុំទៅ ជុងអូនសូមអង្វរបងណា ពួកយើងអាចនិយាយគ្នាបានតើស៎> ថេយ៉ុង សុំការអាណិតពីគេ
<ឈប់ចឹងហេ៎ គ្មានផ្លូវទេមនុស្សបោកប្រាស់ដូចជាអែងមិនគួរណាឲយើងប្រណីមេត្តាទេ >ជុងគុក
ឆ្វាច់~~~~ម្តងនេះខ្លាំងជាមុន
<យ៉ងមិចដែលកាដូរដែលយើងឲអែង ពិសេសពិសាលដែលទេហាស៎អូនសម្លាញ់ >ជុងគុក ពេលនាយនពប្រៀបបានដូចជាមនុស្សឆ្កួតបាត់បង់សតិទៅហើយ
<ខ្ញុំសូមអង្វរឈប់វាយខ្ញុំទៅ ជិងគុកយល់ថាពួកយើងធ្លាប់ស្រឡាញ់គ្នាណា >ថេយ៉ុង អង្វរកគេឲដោះលែងខ្លួន
<ធ្លាប់ស្រឡាញ់ ហាស៎..ហា៎គួរឲចង់សើច >ជុងគុក នាយមិនយល់ថារាងតូចគិតអីដែលនិយាយបបែបនេះ
<ហើយជួយហៅឈ្មោះយើងឲត្រឹមត្រូវផងយើងឈ្មោះជេខេ មិនមេនជុងគុកជាមនុស្សល្ងង់ដែលឲអែងបោកទេវាងាប់តាំងពី5ឆ្នាំមុនមកម្ល៉េះ ចងចាំទុក្នុងលលាក្បាលដល់សែនចូលទឹករបស់អែងផង >ជុងគុក ចាប់បោចសក់រាងតូចផ្ងារទៅក្រោយ ឯណាអ្នកម្ខាងទៀតមិនដឹងថាគ្នាឈឺប៉ុណ្ណាទេ កន្លងមកនាយចាប់ឈឺចង់ឆ្កួតម្តងៗវាដោយសារអ្នកណា មិនមេនអែងទេ យើងនឹងឲអែងស្គាលរសជាតិនេះវិញម្តង កុំឆ្ងល់ណា adminម្តងហៅជេខេម្តងជុងគុកវាទៅតាមកាលះទេសះនៃតួ
<បានបើវាជាតម្រូវការរបស់លោក ខ្ញុំក៏ព្រមចង់ធ្វើអីក៏ធ្វើចុះបើវាធ្វើឲលោកសប្បាយចិត្ត មនុស្សដូចជាខ្ញុំមិនគួរណាឲលោកមកអាណិតអាសូរទេ >ថេយ៉ុង មាត់និយាយតែចឹងតែចិត្តវិញមិនដឹងប្រេះស្រាំប៉ុន្មានលានចំណែកទេ ណាមានខ្លួនក៏គ្មានកម្លាំងតបតជាមួយនឹងគេឡើយបណ្តាយទៅតាមវាសនាទៅចុះ
<កុំមកផ្កើនយើងឲសិនណា គីម ថេយ៉ុង >ជុងគុក នាយខឹងឡើងក្រហមមុខអស់ហើយ រួចក៏ស្ទុះទៅច្របាច់ករាងតូចមួយទំហឹង
<ចៅហ្វាយខ្ញុំថា ប៉ុណ្ណឹងសិនទៅទានតិចគេស្លាប់បាត់ទៅ >សូប៊ីន ឃាត់ចៅហ្វាយ ខ្លួនទ្រាំមើលតទៅទៀតលែងបានហើយ
<ក៏បាន...យើងឲអែងរួចខ្លួនតែកុំទាន់ចិត្តសប្បាយឲសោះអែងនឹងយើងត្រូវមានរឿងសប្បាយៗធ្វើជាមួយគ្នាច្រើនណាស់ >ជុងគុក
<ហាមមិនឲ នរណាយកបាយទឹកឲវាសុីឮទេ បើយើងដឹងមានរឿងមិនខាន> ជុងគុក រួចក៏ដើរចេញទៅបាន
<បាទ ទាន >សូប៊ីន គេមើលដឹងថាចៅហ្វាយខ្លួននៅតែស្រឡាញ់រាងតូច គ្រាន់កំហឹងនាំមុខតែប៉ុណ្ណោះ
< ចាំយើងជួយស្រាយចំណងឲ សូមទោសណាដែលជួយអែងមិនបាន> សូប៊ីន
ព្រូស~~~ជង្គង់ទន់ដល់ដីតែម្តង
<អរគុណហើយ បង >ថេយ៉ុង តបទាំងគ្មានកម្លាំងទល់តែសោះ
<យើងទៅសិនហើយ >សូប៊ីន
<អ្ហឹក...អ្ហឹក អូនសូមទោសណាជុង បងធ្វើត្រូវហើយមនុស្សអាត្មានិយមដូចជាអូន មិនសមឲបងលើកលែងទោសឲទេ> ថេយ៉ុង គេមិនខឹងនឹងនាយឡើយ វាជាកុហករបស់ខ្លួនដែលធ្វើអ្នកដែរមាននាមជាសង្សារត្រូវចាប់ដោយសារយែខ្លួន រាងតូចនិយាយបានតែត្រឹមនឹងក៏សន្លប់បាត់ទៅ (មិនសន្លប់ទៀតទើបចម្លែក មិនតិចទេណាជាង30ខ្សែតីអីនោះ🥺☹️)
______________________________________
To be : countied
