Aşkın peşinden koşmak !!! Bir kore masalı (SHINee fanfic)

24.Bölüm

Medyanın konuyla alakası yok sadece çok beğendiğimden koydum 😂
Cenazeden çıkıp eve doğru yürümeye başladım. Yağan yağmuru umursamıyordum. Sırılsıklam olmuştum. Çantamdan anaktarımı çıkartıp deliğe sokmaya çalıştım. Bir türlü olmayıncada sinirlenip anaktarı fırlattım. Kapının önüne oturup yağan yağmurda ağlıyordum.
"Hey prenses annen seni böyle görmesin"
Kafamı kaldırdım.
"Can ! Burda ne işin var"
"Senin için endişelendim. Endişelenemezmiyim."
"Öyle demek istemedim"
Gelip yanıma oturdu.
"Annen yağmur altında böyle ağlamanı istemezdi"
Bunu biliyordum. Annem asla böyle bir şey istemezdi. Şu halimi görse bir tokat atıp kendime gelmemi söyler ardından tokat attı için özür dilerim bana sarılırdı. Yinede bir şey demedim. Can bana bakıyordu ama ben bakışlarımı yere sabitlemiştim.
"Hey Ada sana bir şey demem lazım"
"Benimde"dedim "benimde söylemem gereken bir şey var"
"Tamam ilk önce sen söyle"dedi
"Ben gidiyorum babamın yanına"
Ayağa kalktı.
"Nasıl ya ? Baban korede diğilmi?"
"Evet koreye gidiyorum Can"
Bende ayağa kalktım.
"Lütfen bunu Sudeye söyleme. Hatta bilmiyormuş gibi yap."
"Yani bizi bırakıp gidiceksin hemde hiçbirşey sölemeden" dedi
"Ben çok üzgünüm ama zorundayım. Hoşçakal Can"
Tam içeri gircekken kolumdan tuttu.
"Benimde söyleme gereken bir şey vardı."
Ona meraklı gözlerle baktım.
"Seni seviyorum Ada ve göründüğünde benimle olmanı istiyorum."
Kolumu çektim.
"Hoşçakal Can" diyip içeri girdim.
-şimdi-
"Çok iyi hatırlıyorum.
"Neyi hatırlıyorsun?"dedi Key
Can çıkıştı. "Bu seni ilgilendirmez çekik göz"
Key yaklaşıp omuzumu tuttu. " sevgilimle ilgili her şey beni ilgilendirir"
Can acı gözlerle bana baktı.
"Can seninle konuşabilirmiyiz?"dedim. Sonra Keye döndüm"yalnız"dedim.
Key Cana pis bir bakış attı. "Pekala"dedi "bu seferlik kendimi tutucam"
Canı tutup dışarı çıkardım.
"Yüzündeki şu zafer gülümsemesini sil"dedim.
"Demek Key ha"dedi
"Bak Can seni seviyorum ama dost olarak ben o gün senin bana beni sevdiğini söylediğinde ne diceğimi bilemedim ve gidiyodum"
"Ama şimdi burdasın bir şansım yok mu?"dedi
"Ben geri dönücem yani Koreye benim evim artık orası buraya sadece babamın cenazesi için geldim"dedim.
"Koreye geri dönüceksin yani peki ya biz hadi beni geç ya Sude ona ne olcak"
Sudeyi unutmuştum tüm olanlardan sonra aklımdan çıkmıştı. Onu bırakmak istemiyordum bu bir gerçekti.
"Bu yüzden size sorcaktım ikinizede benimle birlikte Koreye gelin"dedim
"Benim daha iyi bir fikrim var"dedi "sen Türkiyede kal"
Kafamı yana çevirdim. "Beni artık Türkiyede tutan bir şey yok ama Kore orda bırakamam gereken kişiler var"dedim
"Peki ya biz?"dedi
"Diyorum ya işte sizde gelin."
"Sudeyi bilmem Ada ama ben gelmiyorum"dedi ve bana omuz atıp gitti.
Can ve Sude küçüklüğümden beri hep benimleydi. İkisinide bırakmak istemiyordum. Ama Korede olmalıydım. Keyle birlikte.
"Demek geri dönüceksin"
Arkamı korkarak döndüm. Sude kapıya yaslanmış bana bakıyordu.
"Sude ben-"
Sözümü kesti.
"Eğer gerçekten yanında olmamı istersen ben gelirim"dedi
"Tabikide istiyorum" dedim ve gidip ona sarıldım.
"Yarın cenazede görüşürüz"dedi ve gitti.
İçeri girdim Key bir bibloyu inceliyordu.
"Yani canında gelmesini istiyorsun"dedi bibloyu bırakarak. Korkmuştum bakışları ürkütücüydü.
"Tabiki neden istemiyimki" dedim korktuğumu çaktırmadan.
"Doğru neden istemeki"
"Bir şey mi oldu Key"dedim
"Yapma Ada o çocuğun sana bakışlarını gördüm"
"Sen hadi canım yoksa sen kıskandın mı ?" Dedim gülerek.
Alnıma vurdu. "Birde pişkin pişkin gülüyor"dedi
Ona sarıldım.
"Benim tek gördüğüm kişi sensin Key"dedim
"Benimde seninsin köpecik"
Kafasına vurdum oda güldü.
Geç kaldığı için üzgünüm lise ve düğün işleri çok zamanımı aldı geri eski düzenime dönmeye çalışıcağım her cuma yeni bölüm yazmıya çalışıcağım söz 😊✌️