Sır-İcker

Şans

İcardi Zaninin sorduğu soruyla kalbinde bir acı hissetmişti. Prensesi...Fran onun prensesiydi. Onun bu dünya da sahip olduğu en güzel şeylerden biriydi.

İlk baba dediğinde onu mutluluktan ağlatan bebeğiydi, ilk adım attığında ona bir sürü ayakkabı almak istemesini sağlayan bebeğiydi, onunla beraber evcilik oynadığı prensesiydi.

"Benim kızım Fran...tabii ki benim kızım lan!"
"Ne biliyosun!? O kadına güven olmaz!"
"Zani!"
"Ne!? Şimdi de o kadını bana mı savunucaksın!"
"Fran! Benim! Kızım!"
"Sen deilmiydin o geceye dair hiçbir şey hatırlamıyorum diyen! Ya aslında bu bir numara-"
"Saçmalama! Wanda gözümün önünde bayıldı ve ben hastaneye götürdüm bizzat ben konuştum hemşire ile...hamile olduğunu hemşireden öğrendim!"
"Belki senden önce hamile kaldı ve çocuğu senin üzerine bıraktı!"

İcardi duyduğu cümle ile sarsılmıştı. Her şey yalan olabilirmiydi? Bebeği, prensesi onun çocuğu olmayabilir miydi?

"Bilinmeyen numaradan gelen bir mesaj ile bunları düşünmicem tabii ki Zani"
"DNA testi yaptır"
"Ne!?"
"Evet. Wanda nın ruhu bile duymaz sen test yaptır nolucak ki sanki?"
"Hayır Zani yaptırmicam"
"Sen Franın senin kızın olmamasından korkuyorsun Wanda ya güvendiğinden falan deil"

"Evet! Bundan korkuyorum! Her düştüğünde kaldırdığım kızımın kızım olmamasından...doğum günlerinde ondan daha heyecanlı olduğum kızımın aslında doğum günlerinde babası olarak bulunmamış olmamdan korkuyorum! Keremi kaybettim...Fran'ı kaybedemem"

"Mauro bak..."

Zani gidip Mauro nun yanına oturdu ve elini omzuna attı.

"Kardeşim yaptır testi içinde hiç soru işareti kalmasın. Hem Mauro kızın bu gerçekle yüzleşicekse şimdi yüzleşsin"

Mauro Zani ile bir iki saat daha konuştuktan sonra çıktı ve sahile gitti. Hava kararmış denizde yakamoz vardı.

"Sen bana böyle bakınca sanki yakamoz vuran denize bakıyormuş gibi hissediyorum"
"Hımm nasıl bakınca"
"Aşkla..."

Keremin ona zamanında kurduğu cümleler geldi aklına bir anda ve gülümsedi.

"Babaa saçlarımı ör lütfeen"
"Ama kızım ben anlamamki"
"Off lütfen baba lütfen"
"Ama canın acır bugünlük örme daha sonra örücem ama tamam mı"
"Peki"

Kızı gittikten sonra Mauro bütün gün saç örmeyi öğrenmeye çalışmış ve ertesi gün kızının saçlarını örmüştü.

Mauro aklına gelen anıyla gözlerinin dolmasına engel olamadı. Her şey yalan olabilirmiydi? Fran ona her baba dediğinde Mauro nun içinde bir heyecan olurdu Mauro şimdi nasıl kabullenebilirdi ki babasının o olmadığını?
.
.
.
Kerem Zani onu 'arayıp Mauro kötü gerçekten şuan onun yanında olmana ihtiyacı var' dediğinde banane ya dese de gelmişti işte. Mauro her kötü olduğunda ya sahile gelirdi ya da tepeye çıkardı ama Kerem bugün sahile gittiğini hissetmişti ve yanılmamıştıda. Biraz ilerde düşünceli şekilde denize bakan adamın ne kadar kötü durumda olduğunu anlayabilirdi herkes.

Kerem de yavaş adımlarla yanına geçip banka oturdu. Mauro onu farketmemişti bile.

"Çok dalgınsın?"

İcardi duyduğu sesle irkildi ve yanındaki bedene döndü. Gördüğü bedenle tebessüm edip yine önüne döndü.

"Öyleyim"
"Neden peki?"
"Çok dertliyim"

Kerem bir süre Mauro nun yan profilden yüzünü izledi. Ardından geriye yasladıve o da denize bakmaya başladı.

"Dertler gelir ve geçer onları bu kadar kafaya takma"
"Geldikleri çok oldu da daha gittiklerini görmedim"
"Ben hepsi tek tek gidicek diye bir şey demedim ki. Bir bakmışsın tüm dertlerini unutmanı sağlıyan bir şey olmuş."
"Sihirli değnek gibi mi?"