လူချမ်းသာမိသားစုနှစ်ခုရဲ့ အချစ်တော်လေး

Chapter 1🫶

🫶Chapter 1

နျန်ယွီယီ သူ၏ကိုယ်ပေါ်သို့ဖြာကျလာသော စူးရှရှနေရောင်ကို ခံစားမိခဲ့သည်။ အသားပေါ်ရှိရွှဲနစ်နေသော ချွေးများမှာ သူ့အားအိပ်ရာမှပင် လန့်နိုးလာခဲ့စေသည်။

အအိပ်လွန်သွားခြင်းကြောင့် ပြတင်းပေါက်အပြင်မှ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသော နေရောင်မှာ နျန်ယွီယီအတွက် မျက်လုံးဖွင့်ရန်ခက်ခဲသွားစေသည်။ အဓိကလင်းနေသောအရာကို ကာဆီးရန် လက်ဖြင့်သာအုပ်ကာလိုက်ရကာ ခေါင်းကိုငုံ့၍ မျက်လုံးများကိုအလင်းရောင်နှင့်အသားကျသွားစေရန် ချိန်ညှိလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်တွင်မှသာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သို့ စတင်စူးစမ်းလိုက်ပါတော့သည်။

“ ဟမ် ဒါကဆေးရုံမဟုတ်ဘူးလား…”‌

နေရာတိုင်းတွင် အဖြူရောင်များပြည့်နေမည်ဟူသည့် သူ၏မျှော်မှန်းချက်နှင့် တခြားစီပင် အခန်းမှာ မီးခိုးဖျော့နှင့် အပြာရောင်အရိပ်များဖြင့် မှိုင်းပြနေခဲ့သည်။

အံ့ဩမှုကြောင့် နျန်ယွီယီ၏မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားရလေသည်။

ဝိုင်ယာကြိုးတွေနဲ့ သည်လောက်အမြင့်ကြီးကနေ ပြုတ်ကျသွားရတာတောင် သူတို့ငါ့ကိုဆေးရုံမပို့ပေးဘူးလား… ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က တကယ်ကြီးသည်လောက်တောင် ကပ်စေးနည်းတယ်ပေါ့လေ…

တကယ်လား… သူတို့က သန်းဆယ်ချီတန်မဲ့ တည်းဖြတ်ချက်တစ်ခုတည်းကိုပဲ လုံးလုံးအမှီပြုနေပြီး သရုပ်ဆောင်မကောင်းတဲ့ ဒုတိယအဆင့်သရုပ်ဆောင်ကိုကျပေးဖို့တတ်နိုင်ပြီးတော့ ငါ့ကျဆေးရုံပို့ပေးဖို့ နောက်ထပ်ထောင်ဂဏန်းလောက်ကို မတတ်နိုင်ဘူးလား…

အားမလိုအားမရဖြစ်စွာဖြင့် နျန်ယွီယီ လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်ကာ အခန်းကိုစူးစမ်းရန် လေးတိလေးကန်ဖြင့်မထခင် ကုတင်ကိုထုချမိသည် ။

“ ဒါက ငါ့အိမ်လည်းမဟုတ်ဘူး…  ဟိုတယ်ရောက်နေတာလား… ခဏလေး တစ်ခုခုတော့လွဲနေပြီ … ငါ အရပ်ပိုပုသွားတာလား…”

သူ၏သံသယများကို အလောတကြီးအတည်ပြုရန်အတွက် နျန်ယွီယီ ရေချိူးခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်ကာ မှန်ရှေ့သို့အမြန်ပြေးသွားလိုက်မိသည်။ သို့သော်လည်း မှန်ထဲမှပုံရိပ်ကိုမြင်လိုက်ရချိန်၌ နျန်ယွီယီ တောင့်ခဲသွားရလေသည်။