လူချမ်းသာမိသားစုနှစ်ခုရဲ့ အချစ်တော်လေး

Chapter 2🫶

🫶Chapter 2

နျန်ယွီယီမှာ လက်ရှိတွင် ကုမ္ပဏီမှပေးထားသော တိုက်ခန်းတွင်နေထိုင်နေပြီး ကျိုးအာ့ဟယ်ထံ၌ သော့အပိုရှိနေသောကြောင့် နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် ကျိုးအာ့ဟယ် သူ့ဘာသာဝင်လာခဲ့သည်။

“ ငါမနက်စာဝယ်လာတယ်… ဝေး နျန်ယွီယီ မင်းနိုးနေပြီလား…”

“ အမ်းးး…” တံဘက်ဖြင့် ဆံပင်သုတ်လျက် နျန်ယွီယီပေါ်လာသည် “ မနက်စာအတွက် ဘာဝယ်လာလဲ…”

“ တို့ဖူးပူတင်းနဲ့ ရှောင်လုံပေါင်း.. အောက်ထပ်ကဆိုင်ကဝယ်လာတာ…”

ကျိုးအာ့ဟယ် မုန့်များကို ကော်ဖီစားပွဲတွင်တင်လိုက်ပြီးနောက် နျန်ယွီယီထံမှ တံဘက်ကိုယူကာ ခေါင်းကူသုတ်ပေးလိုက်သည်

“ မင်းဆံပင်ကို ရေချိုးခန်းထဲမှာပဲ အရင်အခြောက်ခံလိုက်လို့မရဘူးလားဟ… သည်နေ့လေတိုက်တယ်နော် မင်းအအေးမိသွားနိုင်တယ်…”

“ ကျွန်တော်အဆင်ပြေပါတယ်…” နျန်ယွီယီ ငြင်းပယ်လိုက်ပြီးနောက် ဆိုဖာပေါ်တွင် ပစ်ထိုင်ကာ မနက်စာကိုအလောတကြီးစားလိုက်သည်။

စားပြီးသည်နှင့် ဆို‌ဖာပေါ်တွင် လဲလိုက်ပြီး အပြည့်အဝအိပ်မောကျသွားကာ အပြင်မသွားမီ ခေတ္တခဏတာအနားယူရန် တောင်းဆိုလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ၎င်းအနားယူခြင်းမှာ နေ့လယ်စာစားပြီးချိန်အထိ သက်တမ်းတိုးသွားခဲ့ပြီး နေ့လယ်ခင်းအချိန်၌ သူတို့နှစ်ဦး ရိုက်ကွင်းစီသို့ထွက်လာလိုက်ကြသည်။

ရိုက်ကွင်းမှာ ရုပ်ရှင်စတူဒီယိုကို အနီးနားရှိမြို့တွင်တည်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး ဟိုင်ဈေးမှ သုံးနာရီကြာမောင်းရသည့်နေရာတွင် တည်ရှိသည်။

သူတို့၏ အိလေးဆွဲနေသောထွက်ခွာချိန်နှင့်ပင် နျန်ယွီယီတို့နှစ်ဦး ရိုက်ကွင်းစီသို့ ညစာစားချိန်အတွင်း ရောက်ရှိသွားကြသည်။

“ ငါတို့ ဟိုတယ်အရင်ဝင်မလား ဒါမှမဟုတ် ရိုက်ကွင်းကိုတန်းသွားကြမလား…” ကျိုးအာ့ဟယ် ကားသော့ကိုကိုင်လျက်ဖြင့် အနောက်သို့လှည့်ကာ ဖုန်းထဲမျက်နှာနစ်လုမတတ်ဖြစ်နေသည့် နျန်ယွီယီကိုလှမ်းပြောလိုက်သည် “ မျက်စိမနာခင် ဖုန်းကိုအောက်ချထားလိုက်တော့…”