𝟏.𝑩𝒐̈𝒍𝒖̈𝒎

8 1 5
                                    

                         Gerçek mücadele,sahada değil,
                                   her alanda gösterilir.

𝐒abah yine annemin bağırması ile uyandım ama bir sebebi vardı,bu gün İstanbul'a gidecektim. Yataktan kalktım ama bedenim hâlâ yatakta gibiydi. Oturmuş duvarı izliyordum. Annem bir anda içeri girdi,arkasında Açelya ve Ahu vardı. İkisi benim en yakın arkadaşımdı ve birlikte İstanbul'a gidecektik. Annem bana sinirle bakıyordu,"Işılay hâlâ kalkmadın mı!?" Ahu ve Açelya gülmeye başladılar bende hemen kalktım "Tamam kalktım sakin." Annem Ahu ve Açelya'yı içeri götürdü kahvaltı için. Bende banyoya geçtim yüzümü yıkadım,dişimi fırçaladıktan sonra bende kahvaltıya geçtim. Masada oturmuş konuşuyorlardı bende dört kişilik masayı doldurdum. Annem "Kızlar orda yapabilecekmisiniz ya?" Ahu en büyüğümüz olduğu için annem ona güvenip bizi yolluyordu. Ahu "Mine teyze korkmana ve endişelenmene gerek yok. Evet İstanbul büyük bir yer ama orda yapabileceğimize ben inanıyorum." Annem gülümsedi. O sıra ben peynir dolduruyordum tabağıma. Açelya tam konuşacakken Ahu,"Kes Açelya." Ben gülmeye başladım. İkisi abla kardeş olduğu için hep atışırlardı. Annem bana döndü "Sen valizini hazırladınmı?" Kafamı evet anlamında salladım. Sabah hiç iştahım yoktu. Masadan kalktım annem bana hayırdır anlamında kafasını salladı "İştahım yok." Dedim ve odama geçtim. Dün akşam hazırladığım kıyafetleri ütülemek için ütümasasını açtım ve ütüledim. Ütü masasını kapatıp düzleştirme makinesini çalıştırdım ve saçlarımı düzleştirmeye başladım. Saçımda bitince üstümü giymeye başladım. Siyah kumaş pantolon,siyah badi,siyah deri ceket,beyaz spor ayakkabı ve altın takılar ile konbini kapattım. İçeri gittiğim zaman Annemler çay keyfi yapıyordu "Bensiz ha alındım."  Güldüler,ama ben kırılmıştım yani. Ahu "Artık kalksak nasılsın olur? Uçak için erken gidelim." Açelya annemle yanyana oturmuş annem ona kolunu atmış çay içiyorlardı. Annem "Ben taksi çağırayım o zaman." Diyince kafamı salladım. Ahu ile valizleri aşağıya taşıdık. Annemle son sarılmaları yaptık "Kızım aramayı sakın unutma!" Sözlerini duyup çantamı alıp evden çıktık. Taksici abiye Açelya "Havalimanı." Diyince abi sürmeye başladı. Bende camdan son kez Gaziantep sokaklarına bakıyordum.




Havalimanına geldiğimiz zaman kimlik ve biletleri açtık. Daha 2 saat vardı. Oturma yerlerine geçmiş bekliyorduk. Ben telefon ile uğraşıyordum Ahu ve Açelya yine birbirine dolaşıyor,sinir ediyordu. Bayılıyordular kavga etmeye. Biraz kulak misafiri oldum tartışmaya,Açelya "Ama senin fikrin çok saçma Ahu." Ahu bir anda "Bu benim fikrim!" Diye bağırınca ikimizde ona baktık oda göz deviridi. Açelya "Tamam senin fikrin." Ben sıkılmıştım "Kahve alalım." Ahu hemen "Siz gidin ben üşeniyorum." Biz Açelya ile kahve almak için uygun bir yer arıyorken mini market bulduk ve giridik,uçak için yemek almak istemiyorduk. Hepimizi yol tutuyordu. 3 tane latte,3 tane çikolata alıp çıktık. Geri dönerken Açelya şarkı listesini güncelliyordu. Şarkı seçimi güzeldi. Geri geldiğimizde Ahu 3 koltuğa uzanmış kaçak siteden dizi izliyordu. Açelya kahkaha atmaya başladı "Kızım sen manyak mısın kalk! Rezil olduk." Biz Açelya ile hemen onu kaldırdık Ahu söyleniyordu. Latteler ile birlikte çikolata yiyor ve telefonla uğraşıyorduk. Yaklaşık olarak 1 saat 30 dakika geçmişti ve anons olmuştu "Gaziantep-İstanbul Uçağı A62" Biz hızlı bir şekilde toparlanıp bizim tarafa doğru yürüdük Açelya fotoğraf çekme peşinde,Ahu dua ediyor,bende acaba yemek dağıtırlarmı diye düşünüyordum. Uçağa girmeye çalışıyorduk çok fazla insan vardı. Ahu klasik olarak söyleniyordu Açelya ise "Şu an amuda kalksam ne olur?" Diye saçma sorular soruyor bende "Seni otizmli sananlar,hatta otizmli çocuklar bile böyle yapmaz." Diye dalga geçiyordum. Sonunda içeri girmiştik ve yerimizi arıyorduk,zar zor bulduk,ben cam kenarı,Açelya orta,Ahu en dip. Açelya fotoğraf çekip yattı,hiç uyumamış. Ahu telefonla uğraşmaya başlamış. Hostesler geldi ve kalkış için kemerimizi taktılar. Uçak kalkarken Ahu hatim indirdi. Bu yüzden çok hareketli olmadı. Açelya uyuyordu. Uçak artık klasik uçma aşamasına gelince yine herkes kendi halinde olmaya başladı. Elimi çenemin altına koydum ve bulutları izlemeye başladım.
İstanbul'a gitme sebebim takım pskoloğu olmam,Gaziantep'te güzel bir yer bulamadım. Milli takım için ilk staja gidecektim,umarım seçilirim. Yolculuk 2 saat olacaktı. Ben camın orda uyuya kaldım.

Saha Dışında | KY10Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin