Babam.
Canımdan çok sevdiğim babam.
Benim yüzünden ameliyathanelerde can çekişen babam.
Annen mi baban mı diye sorsalar tereddütsüz bir şekilde babam derim. Annemle bir sorunum yoktur, çok severim ama babam, benim her zaman idolümdü. Bana futbolu öğretip sevdirmişti. Küçüklüğümden beri her zaman güler yüzlü, neşeli biriydi. Çocuk ruhluydu, asla kızmadı bana. Eşcinsel olduğumu utana sıkıla söylediğim zaman, " Adın ne? Semih. Eşcinselken de Semih, Heteroyken de Semih, Yahudiyken de Semih, Müslümanken de Semih. Beni ilgililendiren tek şey kim olduğun." Diyerek gülümsemişti.
Akşam neşe içinde işten dönerken annemden babamın trafik kazası geçirdiği ile ilgili bir mesaj almıştım. Hızlıca bulunduğu hastaneye gitmiştim. Durumu kritikti. 5 saat beklemenin ardından kontrol altına alınabilmişti. Felç kalabilme ihtimali varmış. Ucundan sıyırmış. 45 yaşında olmasına rağmen hala sabah koşuya çıkardı babam. Bir daha koşamayacağı ihtimali hepimizi çok korkutmuştu. Neyseki atlattı.
Babamın ameliyatı bitince biraz saha almak için dışarı çıkmıştım. Fakat biraz fazla ilerlediğimde kaybolmuş ve rastgele bir kaldırıma oturup bir sigara yakmıştım. Sonra Barış'tan bir mesaj geldiğini gördüm.
Barış- Semih
Barış: sarı naber?
(İletildi, 20.30)
(Görüldü, 01.40)
Semih: rezalwt sbi srn
(Görüldü, 1.40)
Barış: neden?
Başına bir şey mi geldi|
Ağlıyor musun sen|
Nerdesin|
Semih: snlatsam mi|
Amsn siktsr etttm|
Bsbam
Trafik kazası gecirmis
Hastanedeydsm donemedsm bu yuzdsn
Barış: semih
Ağlıyor musun sen
(Görüldü)
Evde misin
Semih: hayie
Bir kaldirimds otıruyptum
Barış: konum atabilir misin
Semih: *konum*
Barış: geliyorum
10 dakika sonra caddenin başında nefes nefese kalmış Barış'ı gördüm. Etrafına bakınarak beni bulmaya çalışıyordu. Bulamadığında seslendim. "Abi, burdayım." Bakışları benş buldu. Yanıma geldi ve derin bir nefes alarak yavaşça yanıma oturdu. "İyi misin sarı?" Başımı olumsuzca salladım. Ağlamamak için kendimi sıkıyordum. "Tutma kendini ağla. Ben burdayım." Gözyaşlarım bana ihanet edercesine gözlerimden akmaya başladı. Yavaşça göğsüne yatırdı beni. Kollarımı beline dolayarak ağlamaya devam ettim. Yavaşça saçımı okşadı. Bir süre sonra dudaklarını saçlarımda hissettim. Gözlerimi kapatmadan önce duyduğum son şey evimin adresini sormasıydı...
Barış- Kerem
Barış: iyi akşamlar Kerem
Kerem: iyi akşamlar Barış abi
Barış
kardeşim semihin en mantıklı arkadaşı ve Galatasaraylı olduğun için sana soracağım
Semih'in ev adresini atar mısın
Kerem: atarım abi de neden sordun
Barış: Semih yanımda
Yolda karşılaştık biraz sohbet ettik sonra uyuyakaldı
Evine götüreyim diye dedim
Kerem: babasının trafik kazası geçirdiğini biliyorum|
Saklaman çok hoş|
Enişte ben senden razıyım|
*Konum*
Al enişte
Ay pardon barış abi
Barış: ne|
Enişte mi|
Gsli farkı işte😎
Adamsın kardeşim
Kerem: altayımı bana yaparsan ödeşiriz|
Rica ederim abi
Barış: bir şey istersen çekinme söyle bu arada
Abin olarak düşün
Böyle gönül işlerinde falan😉
198 boylarında kaleci istersen söyle
Kerem: ananskm|
Çok fena utandım|
Sağol abim😊
İyi geceler
Barış: iyi geceler aslanım
Barış Alper, kucağındaki çocukla yavaş yavaş sarışının evine gidiyordu. İlk başta kendi evine götürmek istese de küçüğün rahatsız olabileceğini düşünüp vazgeçmişti. Küçük dediyse de 178 boyu vardı. Kendisi 190 bir dalyan olduğu için küçük diyordu.
Bir anda Semih mırıldanmaya başladı. "Alper, Barış Alper." Çakma sarışın olduğu yerde kaskatı kesildi. Küçük olan adını sayıklıyordu. Sarışın yine mırıldanarak kollarını uzun olanın boynuna sardı ve kafasını göğsüne yatırdı. Barış Alper nefesini tutmuş bir şekilde yürümeye devam etti. Bir süre sonra Semih'in evine geldi. "Anahtarın yanında mı Sarı?" Sarışın mırıldandı. "Cebimde.."akma sarı iç çekerek anahtarı cebinden çıkardı ve kapıyı açarak evde Semih'in odasını aramaya başladı. Odası olduğu düşündüğü yere girdi ve küçüğünü yatağa yatırdı. Saçlarına bir buse kondurarak düşüncelerle evden uzaklaştı.
Taş gibi bölüm yazmışım
Tüm gün beklediğinize değdi bence
Tebrikler bana ya
İyi gecelerr
