"Toprak Krallığından Rosalin, Hava Vârisi olmak için meydan okuyorum!"
Ve bu, sadece başlangıçtı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Amore yasaklı olan şeyi yapmaktan hiçbir zaman çekinmemişti. O her zaman kötü olan şeyi yapmayı severdi, yasaklı olanı, tehlikeli olanı. Ve sadakatsizler onu ne kadar uyarırsa uyarsın bu yasaklı büyü yapmaya kararlıydı. Tanrıçaları çağırmak için demişler bu büyü için. Toprak Lordu 100 yıl önce bu büyüyü yasaklamıştı.
Amore Toprak lordunu sevmezdi hatta o adamdan nefret ederdi. Galiba Toprak lordunun sadakatsizleri olan hisleri de karşılıklıydı. Elemental çok katmanlı bir diyardı. Diyar 4 özden oluşmasına rağmen Su Krallığı Yüzyıllar önce yıkılmıştı. Diyar'da hiç kimse Su Lordunun adını almaz, onun deli olduğunu yasaklı olan kişi olduğunu söylerdi. Ama Amore böyle düşünmüyordu. Üstelik bu gece belki de bir şeyleri değiştirmeyi amaçlıyordu. Amore her zaman kendisinin üstün birisi olduğunu düşünmüştü, o özeldi. Ve bu gece kendisi için yaptığı büyü de büyük ihtimalle yasaklı olanlar listesindeydi. Kocaman bir kağıdın üstüne çizilmiş 4 büyük element sembolleri ve ortasında kocaman bir yuvarlak. Bu parşömeni eline geçirene kadar türlü kurnazlıklar yapmak zorunda kalmıştı. Evet, sadakatsizler birbirlerine karşı tatlı ve yardımseverdiler ama onların da paylaşmak istemedikleri bazı şeyler vardı. Amore'nin uzun kızıl saçları bir topuzla şekillendirilmişti. Bal rengi gözleri yapacağı şeytanlıkla parlıyordu. Sonuçta ne kadar aksini iddia ederse etsin o Ateş krallığındandı. Ve Amore kendisine iblis demeyi severdi. Hazırladığı parşömeni ince yastığının altına koydu ve kendi kendine bir şeyler tekrar ederek gözlerini kapattı.
Boşluk. İlk başta hiçbir şey hissetmedi. Duygu yok, his yok. Hiçlik.
Sonra sanki kanı çekiliyormuş gibi bir yere çekildi. Uzun kızıl kirpiklerini araladığı zaman bir suyun içinde olduğunu fark etti. Gökyüzü aşkına bu nasıl mümkün olabilirdi ki? Diyarda bir damla bile su yoktu. Sonra aslında hiçliğin ortasında olmadığını, suyun içinde süzüldüğünü anladı.
Su İlk defa bu kadar berraktı. İnsan Diyarında olduğu gibi değil, alfinlerin kullandığı tatsız büyü gibi de değil. Kristallerden oluşmuş, gerçek su. Göğsü heyecanla inip kalktı. Nefessiz kalacağını düşünmüştü ama aslında nefes alma ihtiyacı bile yoktu. Suyun üstünde kulaklarına yankılanan ve kalbini ele geçiren çok tatlı bir ritim duydu. Bir adam sesiydi bu. Ama sesi, Amore'nin duyduğu hiçbir sese benzemiyordu. Amore her zaman kötü, bencil bir kadındı. Ama ilk defa kendisini cennetin ortasına düşmüş gibi hissediyordu.
Bu melodik ses yakınlaştıkça yakınlaştı. Amore'nin göğüsü heyecanla inip kalktı, sudan çıkmak için çırpındıysa da onu o derinlikten kurtaran aciz çırpınma çabaları değil bir adamın güçlü kolları oldu.
Gördüğü ilk şey uzun mavi-beyaz saçlardı. Bir Yunan tanrısının heykeli gibi beyaz bir tenin üstüne oyulmuş derin, buz mavisi gözler. Şaka gibiydi ama bugüne kadar gördüğü en kaslı adamdı. Üstelik bu onda tuhaf ya da garip bile durmamıştı. Eğer Amore yeterince aklını kaybetmiş olsaydı bu adamın bir Tanrı olduğunu ve öldüğünü düşünürdü.
