"ရောင်ခြည် တော်ပြီး ထပ်မစားနဲ့တော့ "
"မောင်ကလည်း ဒီတစ်ခုဘဲ ထပ်စားမယ်လေနော် "
လက်ညှိုးလေး ထောင်ပြကာ မျက်နှာကိုလည်း အဆုံးထိ ငယ်ပြထားတဲ့ သူကြောင့် အလျှော့ပေးရသူက နေ့ သာဖြစ်ရတော့သည်။
"တစ်ခုဘဲနော် ထပ်မရဘူး "
"ဟီး မောင်က အကောင်းဆုံးဘဲ "
အလွမ်းရေခဲမုန့် တစ်ခွက် ထပ်ယူကာ စားလိုက်သည်။ မောင်ကတော့ ဘေးကနေ ထိုင်ကြည့်ပေါ့။
"လွမ်းလေး ပြီးပြိလာ "
"ပြီးတော့မယ် ယမုံ"
"ကမ်းနားဘက်မှာ ဘူးသီးကြော်ကြွေးတယ်တဲ့ ယမုံတို့ သွားကြမလာ "
"သွားမယ်လေ ပြီးပြီ "
အလွမ်းကုန်သွားတဲ့ ရေခဲမုန့် ခွက်လေးကို ချကာ
"သွားမယ်လေ မောင် "
ပေတေကာ ထိုင်နေတဲ့သူကို ကြည့်လိုက်တော့ မောင်က ဆူပုတ်နေပြီးဖြစ်သည်။ ဒါက အလွမ်းကို ထပ်မစားရတော့ဘူးဆိုပြီး အသံတိတ်ပြောနေတာပေါ့။
အလွမ်းမသိခြင်ထောင်ထောင်လိုက်ကာ မောင့်လက်ကို အတင်းဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။
"ရောင်ခြည်!"
လူတွေရှိတာကြောင့် မောင်က အံကြိတ်သံနဲ့ ခေါ်တာကြောင့် အလွမ်းမောင့်ကိုမော့ကြည့်လိုက်သည်။
"ကတိပေးထားတယ် မဟုတ်လာ "
"ငါ မစားတော့ပါဘူးမောင်ရဲ့ ယမုံ့ကို လိုက်ပို့ပေးမလို့ ဟုတ်တယ်နော် ယမုံ "
"ဟီး ဟုတယ် ငါသွားချင်လို့ "
ယမုံပြောလို့တော့ မဆုံးသေး
"တော် ပြီ ကလေးမ ထပ်မစားရဘူး တစ်လမ်းလုံး စားလာတာ အစာမကြေဖြစ်မယ်"
"မကလည်း "
"မက မလည်းနဲ့ အခု ဘုရားသွားမလာ ပြန်မလား "
"ဟွန့် "
နောက်ဆုံတော့ အလွမ်းတို့ အဖွဲ့ ဘုရားသာ သွားလိုက်ကြသည်။
"ကို ကေျာ်ထက် ဘာဖြစ်လို့လည် "
မျက်နှာ မလန်းဖြစ်နေတဲ့ ကို ကေျာ်ထက်ကို နေ့မေးလိုက်တော့
