Unspoken
Kitang-kita ko ang pamumula ng kaniyang pisngi at tainga na para bang inaapoy siya ng lagnat. I want to tease him, but I'm caught in this addicting sensation that his lips send coursing through my veins. His kiss—it's like a drug I can't seem to quit. I want to feel it again. I want our lips to meet again and experience that rush once more.
Pero hindi ko maalis ang tingin sa kanya. I could push for more, but I want to savor this moment, this boyish daze in his eyes that makes my heart race. He looks like he's lost, and maybe, so am I.
Nakalimutan ko na 'ata ang puot na nararamdam ko kanina sa kaniya. Iyong pinaghalong inis at galit biglang nawala nang maglapat ang labi namin. Para akong sasabog kanina dahil sa galit at inis dahil lang sa halik niya at akalain mong halik niya lang din ang makakapag pa wala ng mga 'yon.
Kaya ako naguguluhan. Kaya hindi ko mapangalanan ang epekto sa 'kin ni Matt. Dahil hindi ko din naman alam kung saan nanggaling ang mga 'yon, kung bakit may kakayahan siyang iparamdam sa 'kin ang mga 'yon.
I've had more than just kisses, even slept with women, but not a single one ever brought my numb body back to life. Wala ni isa sa kanila ang nagbigay ng kakaibang epekto na binibigay ni Matt ngayon sa 'kin sa loob ng maikling panahon. Wala akong sapat na rason para maging ganito ang epekto niya sa 'kin.
Seriously, Matt, what have you done to me?
"Um...hahalik ka pa ba? Baka gusto mong kumain muna tayo?" He asks, his voice breaking through my thoughts, and I can't help but laugh softly at his bashfulness.
I smile, teasing. "Can I kiss you again?"
He looks away, flushing deep red. "Edi, bilisan mo na."
My lips curl into a grin, finding his hesitation unbearably cute.
I close the space between us, and when our lips finally meet again, it's soft, careful, almost like a question. Hindi katulad kanina na bakas ang pagmamadali sa galaw ko at hesitasyon ng labi niya.
I let the kiss linger, barely brushing my lips against his, sensing the slight catch in his breath. He's unsure, following my lead, and there's something sweet in his hesitation, the way he mirrors each movement. It's as if he's discovering each sensation for the first time, and I find myself wanting to make every second unforgettable.
My lips press a bit firmer, more insistent, as if asking for more without words.
He responds, hesitantly at first, then with a growing confidence, meeting each movement, falling into the rhythm I set. It's like he's surrendering, giving himself over to this moment, and I feel a rush of something fierce, something that tells me he's mine, even if just for now.
Gusto kong diinan ng diinan, dahil pakiramdam ko, bawat galaw ko at sukli niya roon ay may kung anong magandang pakiramdam ang bumubugso sa akin. Para bang hinahabol ko iyong pakiramdam na 'yon sa pamamagitan ng paghalik sa kaniya. Ibang iba ito sa pakiramdam ng halik na naranasan ko noon, dahil purong pisikal na pangangailangan 'yon at init ng sandali.
I part my lips just slightly, inviting him to follow, and after a moment, he does. I can feel his uncertainty, but he matches my movement, his mouth opening to meet mine. The feeling is overwhelming, a warmth that spreads through me as our mouths move in perfect sync, a silent language that says everything we can't put into words.
I let myself go, letting each brush of our tongues, each deepening pull, draw me further into him. His breaths become shorter, mingling with mine, and I can feel his hands tighten on my arms, like he's holding on to me, grounding himself in the moment. It's a surrender, a trust that makes the kiss even more intoxicating.
![](https://img.wattpad.com/cover/368319565-288-k777055.jpg)