" හොදට කන්න දරුවො.. ඔයා තමයි කෑම තෝරන්නෙ.. මෙ ගෙදර මම දෙන්නටම වෙනමම උයල නොදුන්න දවසක් නැනෙ.. අරු නම් හරකා වගෙ ගිලිනව ඔයා තමයි ලොකු බබා කෑම තෝරන්නේ.."
කුස්සිය වටේ කැරකෙන මට අම්ම රවන ගමන් සැර කරා.. මම සැර කරනවට ආස නැ...
" තක්කාලි සම්බෝලයක් මම හදාගන්නම් අම්මා.. රාබු වලට කරවල දාපු මාලුවට තක්කාලි සම්බෝල නැත්තන් පාඩුයි අනෙ.."
" විකාර අනෙ .. මෙ ඊයෙ අරෙහෙන් දුන්න මාලුපිනි ඒමමයි... කට්ලට් එහෙම අරගන්න හරිද මම නැ කියල නොකා ඉන්න එප මෙව ඔයගෙ පන්ගුව තේරුනාද..? "
" හරි අනේ......"
" හරි අනේ න්වෙයි මම නැත්තන් බෙදාගන්නැ ගෙදර උන්ට ඉතුරු කරල නොක ඉන්නවා.. මෙ ගෙදර කෑම තියෙන්නෙ ගෙදරම ඉන්න හැම කෙනාටමයි... මං අරූව බලල එන්නම් තාම කාමරෙන් එලියට ආවෙ නැ පොඩ්ඩක් නොපෙනෙන්න ඉද්දි හිතට බයයි.."
උදේ පාන්දරම නැගිටලා වොශ් එකක් දාගන එලියට ආව මම ආවෙම අම්මව හොයාගන වෙනකොට උදේට කිරි බොන්නැති මම බත් හෙව්වා.. මට උදේට බත් ඕන. හැබැයි මන් ආස මාලුපිනි එක්ක මට ඔනෙ.. මං කන්නෙ හරි පොඩි එලවලු වර්ග ටිකක් ඒ අතරින් තක්කාලි කියන්නෙ මගෙ ආත්මෙ වගෙ.. මෙ ගෙදරට තක්කාලි කිලෝ එකක්ම ගෙනාවත් මදි මට විතරක් .. මොකද මම තක්කලි හැම තිස්සේම නික්න් කනවා ඒත් අපෙ මල්ලි තක්කාලි ව්ලින් බෝල ගහනවා.. කෙනෙක්ට හිතෙයි ඒක විහිලුවක් කියලා...
නැ.. එක එ වගෙ නෝමල් සිටුඒශන් එකක් නෙවෙයි.. එයගෙ මූලික පරමාර්තෙ මම කන්න ආස කෑමක් පවා මට පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ හරි නැති කරන එක මිසක් ඒ එයගෙ දගකාරකම නෙවෙයි .. ඕනම් කෙනෙක් මුලින් නම් හිතන්නෙ දගකාරකම නිසා කරන විකාර වැඩ වගෙ උනත් නැ.. ඒ වැඩ වලට පිටිපස්සෙන් තියන සිතුවිල්ල..ඒක මහ කැත සිතුවිල්ලක්... ඒක මාව රිද්දන්න ඔන කියන පරමාර්තෙ විතරමයි.. ඉතින් මගෙ තක්කාලි ටික අම්ම එහා ගෙදර දාලා තියෙන්නේ.. ගෙදර තියන්නෙ ගෙඩි තුන හතරක් විතරයි ..
බීලුනු ගෙඩියෙන් බාගයක් කපලා මිරිස් කරල් දෙකක් කපාගත්ත මම ඒකටම තක්කාලි ගෙඩියත් කපල දාලා ලුනු දාලා හොදට අනලා මුලු සම්බෝලෙම බත් එකට දාගත්තා... එහා ගෙදරින් අරන් ආව මාලුපිනිත් තියනවා.. කට්ලට් බල මාලු එහා පැත්තෙ ඌරුමස් දීසියක්.. ඒක නම් අරයට ... ශේර් කියන්නෙ ඌරුමස් පෙරේතයෙක්.. මගෙ ඇගෙ ගෑවුනත් විස වෙන එව්ව එය උඩ පැන පැන කන්නෙ.. එයට බල මාලු කන්න බැ බඩ දනවා. කටෙ ගෙඩි දානවා.. මට විතරයි බල මාලු කන්න පුළුවන් ...
