Günaydın kutu, günaydın teddy,günaydın kara...
Anne anne anneee kahvaltı hazır mı annemi bulamıyordum ama bi değişiklik vardı eşyalar eşyalar yerleşmiş vay canina ne kadar da çabuk yapmışlar ben bunları düşünürken annemin oğlum uyandın mi demesiyle kendime geldim anne kahvaltı nerde ? Ne kahvaltisi ediz saate baktin mi hiç aman tanrım saat tam olarak 5 ti ama aksam 5 anne nasil bu kadar cok uyudum annem bu sorumu dikkate bile almadi camdan dışarı baktığımda onu gördüm neyse anne bi şey yemek istemiyorum dışarı çıkıp kendime biraz arkadaş bulayım onun yanına gittim.
-Bugün nasılsın şey.... ııı... adın ney senin ya ?
+Benim adım Özge
- Memnun oldum
+Bende
Neden bu kadar heyecanlanmıştım alt tarafı arkadaş edinmek istemiştim ben bunları düşünürken bi anda ediz ediz diye biri beni dürtüyordu kafamı kaldırdım
- efendim?
+ ne düşünüyorsun böyle ?
- bilmem ki ya ben galiba arkadaşlarımı özledim
+ seni anlayamam benim hic arkadaşım olmadi hic arkadaş kaybetmedim yani bilemem bu duyguyu yetiştirme yurdundan evlatlık olarak alındım ben ve ordan geldiğim için kimse benimle konuşmuyor.
- üzülme ben senin arkadaşınım artık sevdim seni özge nerden geldiğin önemli değil seni gerçekten sevdim.
(O sırada annem bana sesleniyordum ediz akşam oldu oğlum gir içeri.) duydun gitmem gerek seni sevdim özge.
+seni sevdim ediz.
