part 5

8 2 0
                                    

ဘယ်သူမှမရှိ တော့တဲ့ကျောင်းတွင်

ဒယ်ရယ် တစ်ယောက်ကျောင်းဆင်း‌ချိန်တွင်အိမ်မ‌ပြန်ရသေးဘဲ။
အတန်းထဲက ECအကူအညီတောင်းထားတဲ့ကိစ္စ လုပ်ပေးနေရသည်။
ရောင်ငြိုနဲ့နန်းဒါ နဲ့အောင်ထက်တို့က တော့အိမ်ကိုစောပြန်သွားကြပြီး။
အပြင်မာလဲ မိုးကသဲသဲမဲမဲကိုရွားချနေပြီး အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့၃:၁၅ရှိနေပြီးလေ။ ကျောင်းဆင်းချိန်ထက်၁၅မီနစ်တောင်ကျော်သွားနေပြီး။
သူလဲကိစ္စတွေပြီးပြီးမလို့ ပစ္စည်းကိုသိမ်းပြီးကျောင်းဆင်းဖို့လုပ်လိုက်တော့သည်။

တူ...တူ

ဒယ်ရယ် ပစ္စည်းတွေသိမ်းနေရင်းတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ဖုန်းကမြည်လာသည်။
ဖုန်းကိုယူကြည့်လိုက်တော့ကိုကြီး ရဲ့ဖုန်းနံပါတ်ဖြစ်နေသည်။

"Hello ကိုကြီး"

'ဒယ်ရယ် ခုထိကျောင်းမာဘဲရှိ‌နေသေးတာလာ'

"ဟုတ်လုပ်စရာရှိတော့ ခုတော့ပြီးပြီး ကျောင်းဆင်းဖို့လုပ်နေတာ"

' အင် ကိုကြီးလဲအလုပ်ဆင်းပြီး ကိုကြီး လာကြိုမယ်နော် အပြင်မာထွက်စောင့်နေ မိုးရေလဲမမီစေနဲ့နော်'

"ဟုတ်ကိုကြီး"

'အင်ဒါဆိုကိုကြီးဖုန်းချပြီး"'

"ဟုတ်ကဲ့"

ဒယ်ရယ် ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီး ကျောင်းဝန်းထဲမာကိုကြီးကိုစောင့်ဖို့သွားလိုက်တော့သည်။
ဒယ်ရယ် သွားနေရင်း မိုးရွာတာကိုကြည့်ရင် စိတ်ထဲတစ်ခုခုကိုသတိရပြီး လွမ်းစွတ်နေသလို့ခံစား ရသည်။
ဒါမယ့်တွေးပြန်တော့ရော မေ့သွားပြန်သည်။

ကျောင်းဝန်းရောက်တော့ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘဲ သူတစ်ယောက်ထဲဘဲကျန်တော့သည်။
သူလဲ လွယ်အိတ်ထဲကထီးကိုယူပြီးဖွင့်ဖို့လုပ်လိုက်ချိန် သူ့ရှေ့မာလူတစ်ယောက်ရှိနေသည်ကိုမြင်လိုက်ရသည်။
ကြည့်ရတာ ထိုတစ်ယောက် ထီးမပါလာခဲ့ဘူးနဲ့တူတယ်။
ဒယ်ရယ် ထိုသူရဲ့နောက်ကျောကိုကြည့်ပြီး တစ်ခုခုကိုလွမ်းစွတ်လာသလိုပြန်ခံစားရသည်။
သူလဲထိုရပ်နေတဲ့သူအနားကိုသွားပြီး

"အဆင်ပြေရဲ့လာဗျာ့"

လို့မေးမိသွားသည်။
ထိုဖက်ကလူ သူဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လာချိန်တွင်သူအံဩမိသွားဟည်။
ထိုသူဟာ မနေ့ညကတွေ့ခဲ့တဲ့သူဖြစ်ပြီး ဒီညနေပိုင်းမာလဲ သူလဲတော့မဲ့ချိန်မာသူ့ကို ဝင်ထိန်းပေးသွားတဲ့တစ်ယောက်‌ဖြစ်နေသည်။
သူနာမည်က မိုင်းထက်စံဆိုလာဘဲ ဒယ်ရယ် တွေးနေစဉ်

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: 3 hours ago ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

My oxygen Where stories live. Discover now