My oxygen

part 2

ဒယ်ရယ်လင်းနောက်ဆုံးတော့ သူ့ကိုကြီး အလုပ်လုပ်တဲ့ဆေးရုံရှေ့ရောက်အောင်လာနိုင်ခဲ့ပြီ။ ဒယ်ရယ်လင်းဆေးရုံထဲဝင်သွားလိုက်ကာ အထဲပတ်ပတ်လည်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက့်ပြီးနေရာတော်တော်များများတွင် ဆရာဝန်နဲ့ nurse များကို‌ တွေ့ရသေးသည်။
ဒယ်ရယ်လင်းလဲ ကောင်တာက nurseမ စီသွားကာ

"တစိတ်လောက်အစ်မ ဆရာဒယ်ရယ်ဝင်းကိုတွေ့လိုရမာလာဗျာ"

"ဆရာနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားတာရှိလာရှင့်"

"မချိန်းထားပါဘူးဗျာ့ ဆရာရဲ့ညီလေးပါ"

"ဟုတ်ကဲ့အဲတာဆိုခနထိုင်စောင့်နေပါ ဆရာကနားနေခန်းထဲမာမလို့"

"ဟုတ်"

မြယ်ရည် သူ့ရှေ့ကကောင်လေးကိုကြည့်မိသည်။တော်တော် လေးချစ်စရာကောင်းသည်။ သူ့ကိုယ်သူလဲ ပါမောက္ခဒယ်ရယ်ဝင်းရဲ့ညီလေးလို့ပြောသေးသည်။
မြယ်ရည် ယုံတော့မယုံရဲ့ဘာဖြစ်လို့‌ဆိုတော့ လူတိုင်း ပါမောက္ခဒယ်ရယ်ဝင်းနဲ့တွေ့ချင်လို့လိမ်ညာကာခေါ်ခိုင်တဲ့သူလဲ‌ရှိတယ် ဒီကိစ္စကတော်တော်များများဖြစ်ဖူးသည်။
ဒါမယ့်မြယ်ရည် ကတော့ဆရာကိုခေါ်လိုက်သည်ပြီးကြမှ ထိူလူကလိမ်တယ်ဆိုရင်တော့ဆရာနဲ့ဘဲပြောကြမာဘဲ ဆိုပြီးခေါ်လိုက်သည်။

"ဆရာဒယ်ရယ်ဝင်းလာရှင့်"

"........."

"‌ဟုတ်ကဲ့ ဆရာကိုတွေ့ချင်တဲ့လူရှိလို့ပါရှင့်"

"........."

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် ဒါဆိုချပြီးနော်ဆရာ"

မြယ်ရည်ဆရာနဲ့ပြောပြီး ကိုယ်အလုပ်ကိုဘဲပြန်လုပ်တော့သည်။
ဒယ်ရယ်လင်း ကိုကြီးခနနေဆင်းလာမာကိုစောင့်နေသည်။
ခနနေတော့ ကိုကြီးဓာတ်လှေကားကနေထွက်လာသည် ကိုကြီးတစ်ယောက်ထဲမဟုတ် ကိုကြီးသူငယ်ချင်း ဇွဲထွန်းနဲ့အတူ ဒီကိုဦးတည်လာတာကိုမြင်ရသည်။
ကိုကြီးက ရှပ်အင်ကျီအဖြူနဲ့ duty coat ကိုလဲဝတ်ထား‌သေးသည် ဘောင်းဘီအပွလေးနဲ့ ဆရာဝန်နှားကျပ်ကလဲ ဝတ်ထားသေး ကြည့်ရတာခုမှအလုပ်အားတဲ့ပုံ ကိုကြီးရဲ့ အဝတ်အစားနဲ့ဆံပင်တွေကပွယောင်နေပေမဲ့ ရုပ်ကတော့ရုပ်မဆိုးသွားတဲ့အပြင်ပိုချောသွားသည်။
အစ်ကိုဇွဲထွန်းကတော့ ကိုကြီးနဲ့ရုပ်ရည်ယှဉ်ရင် အတူတူဘဲလိုပြောရမယ်၊ ရှပ်အပြာရောင်လေးနဲ့ duty coat ကိုလက်မောင်းကြားတင်ထားပြီးဘောင်းဘီ style pants လေးနဲ့ ဆရာဝန်နှားကျပ်လဲလည်းဆွဲထား‌ပြီးဝတ်ထားသည်။
နစ်ယောက်လုံးရဲ့လက်မာလဲ coffee လေးကိုကိုင်ထားပြီး စကားပြောလာကြသည် ကိုကြီးကဒယ်ရယ်လင်းမြင်သဖြင့် ကိုကြီးဇွဲထွန်းကိုနှုတ်ဆက်ကာ ဒယ်ရယ်လင်းအနားကိုလျှောက်လာသည်။
ဒယ်ရယ်ဝင်းလဲခနကသူကိုတွေ့ဖို့ခွင့်တောင်းတဲ့သူက ဒယ်ရယ်ဆိုတာသိသွားသည်။