त्या रात्रीच्या बेधुंद झवाझवीने आम्ही तिन्ही जोडपे थकून गेलो होतो. सकाळी सगळेजण साडेनऊ दहापर्यंत उठून फ्रेश होऊन हॉलमध्ये जमा झालो. त्या दिवशी आम्ही पुरुषांनीच नाश्ता आणि चहा बनवून बायकांना एक सरप्राईझ दिलं. तिघीही त्या सरप्राईझने खूप खुश दिसत झाल्या. रात्रीच्या अदलाबदलीनंतर केलेल्या झवाझवीने त्या सुद्धा तृप्त दिसत होत्या. माझी जोडीदार सुधा, आपल्या नवऱ्याजवळ बसली होती तर नीता विशालच्या खांद्यावर डोकं टेकवून बसली होती तर दिव्या मला खेटून बसली होती.
"काय रे नित्या... किती वेळा घेतलंस माझ्या सुधाला?" नाश्त्याची प्लेट संपवत महेश बोलला.
"सुधा वाहिनीलाच विचार ना रे...ती सांगेलच" मी सुधाकडे पाहत उत्तरलो.
"काय नितीनदादा... तुम्ही ना खूप चावट आहात... शी बाई..." लाजून चूर होत ती बोलली, "महेश तुला पण कुठे काय बोलायचं ते कळत नाही..." आपल्या नवऱ्याला झापत ती बोलली.
"अगं... त्यात लाजायचं काय आता... पुढच्या वेळेस दिव्या माझ्यासोबत राहील तेव्हा मी सुद्धा तिला तितक्याच वेळा अंगाखाली घेईल ना..." तो बोलला.
"काय महेशदादा?... माझ्यासोबत मज्जा नाही आली वाटते?..." त्याच बोलणं संपते न संपते तोच नीताने त्याला प्रतिप्रश्न विचारला.
"1
"आयला... विश्या ... नीतावहिनीचं काही खरं नाही बुवा... शेवटच्या राऊंडला तर मी तिला पुरे पडेल कि नाही हाच प्रश्न पडला होता बुवा..." त्याने स्पष्ट कबुली देत म्हटलं, '...पण बेडवर लय भन्नाट आहे बुवा नीतावहिनी..."
"मलासुद्धा रात्री भारी मज्जा आली... नितीनदादाने एका वेगळ्याच सुखाची अनुभूती दिली मला माझ्याकडे पाहत सुधा बोलली.
"काय?... काय केलं ग असं?... " नीता आणि दिव्या एकाच सुरात बोलल्या.
ह्यावर आम्ही सगळे हसू लागलो. आमच्यातलं वातावरण आता पूर्णपणे मोकळं झालं होत. सगळे मनमोकळेपणाने झवाझवीच्या चर्चा करत होते. सगळे आपापल्या जोडीदाराबरोबर बसले होते आणि न लाजता हवा तिथे स्पर्श करत होते. आमच्यात आता लपवण्यासारखं काहीच नव्हतं. हो फक्त मी नीताला, विशालने सुधाला आणि नितीनने दिव्याला नागडं पाहिलं नव्हतं इतकाच काय तो पडदा आमच्यात राहिला होता. पण तोसुद्धा लवकरच गळेल ह्यात जराही शंका नव्हती.
