Bedrogen!

Hoofdstuk 4

Ik word wakker van een hard geluid. Waar ben ik? En waarom zit ik in een kooi? En waarom schreeuwen er allemaal mannen dingen die ik niet kan verstaan? 

Ohja, ik ben ontvoerd.. En ik heb geen idee waarom en waarvoor. Maar ik heb zo'n vermoeden dat ik daar snel achter ga komen. 

Ik draai me om, en kruip naar het deurtje van de kooi. Wat al lastig gaat. Er komt een man en hij maakt snel alle sloten van alle kooien los. Ik klim eruit, ga staan en rek alles uit. 

'Opschieten!' Schreeuwt de man en we lopen allemaal snel de vrachtwagen uit.

Als ik buiten sta, kijk ik rond. Ik zie een groot gebouw, het ziet eruit als een fabriek. Helemaal grijs met een metalen dak, en betonnen muren. Wat moet ik hier nou weer? Moet ik gaan werken? Dat denk ik niet eigenlijk, maar wat dan wel?

We worden allemaal weer vastgemaakt aan èèn lang touw en we worden meegetrokken naar de deur van de fabriek. De man druk op een paar knopjes in op een soort bordje dat naast de deur hangt, ik hoor twee piepjes en dan duwt hij de deur open. Hij trekt ons mee naar binnen en maakt ons los. 

We staan in een gang, met heleboel deuren. Ik ben benieuwd wat er achter die deuren zit.. 

De man duwt  èèn van de deuren open. We worden erheen geduwt, en we komen in een gang te staan met allemaal cellen. 'Alweer?' mompel ik. De man kijkt naar me. Snel kijk ik weg, wat een engerd. Hij ziet er super onverzorgd uit, en heeft heel kort zwart haar. Hij lijkt wel een beetje op een zwerver. Een vieze enge zwerver, die er ook best wel uitziet als een pedofiel. Okè, als hij mijn gedachten nu zou kunnen lezen was ik waarschijnlijk al dood geweest. 

Ik hoor een gil en draai me snel om. Ik zie een meisje dat op getilt word door een van de mannen. Ze probeerde dus te ontsnappen. De man zet haar neer en geeft haar een harde klap. Het meisje begint te huilen. Zo zielig! Ze ziet eruit alsof ze 12 is. Nu weet ik ook dat ik niet moet proberen te ontsnappen.

We worden èèn voor èen in een cel geduwt en opgesloten. Het is een kleine cel, maar je kan er opzich nog wel makkelijk in bewegen. Het is wel heel er vies, ik zie de kakkerlakken over de muur lopen. Wat moet ik hier nou weer de heletijd doen? Er ligt niet eens een matras op de grond. Helemaal niets, gewoon een vieze kleine ruimte waar je niet uit kan komen.

Als de man iedereen heeft opgesloten, loopt hij de deur uit en het laatste wat hij zegt is: 'Ga allemaal slapen ofzo, morgen is een grote dag.' Toen was hij weg.

Wat bedoelt hij daar nou weer mee? Wat doe ik hier eigenlijk? Ik wil hier gewoon weg! Opeens kan ik er niet meer tegen, en ik barst in tranen uit. Ik mis mijn lieve vrienden zo erg, en Joep, ookal ben ik hier door hem. Ik mis mijn ouders ook, ookal zullen zij mij vast niet missen. Ik mis mijn oude leven, ookal leefde ik dat leven nog niet zo lang geleden, het lijkt maanden. Het lijkt alsof ik hier al eeuwig vast zit. Ookal zijn het misschien 2 dagen. En ik heb zo'n vermoeden dat het alleen maar erger gaat worden. Wie weet wat me allemaal te wachten staat?

-----------

Heyhey, 

bedankt voor het lezen, vond je het leuk?

Tips en/of wil je iets tegen me zeggen ofzoo? Comment!

Ik vind het leuk om van jullie te horen. :)

x