Bedrogen!

Hoofdstuk 2.

Ik word wakker van het vervelende geluid van mijn wekker. Ik sta op en kleed me aan, mijn mooiste kleren natuurlijk, want vandaag had Joep een verrassing voor me! Ik heb geen idee wat het is.. Ik kam mijn krullende bruine haren. Ik laat het vandaag gewoon los. Ik doe wat make-up op, en loop dan naar beneden om te ontbijten. Mijn ouders zijn er niet, ze zijn vast weg. Ik pak een boterham, doe er iets op en eet 'm op.

Dan pak ik mijn fiets uit de schuur en fiets ik richting school. Naar school fietsen is ongeveer 20 minuten, best wel lang dus, maar met muziek kom je er wel doorheen.

Als ik op school ben aangekomen, zet ik mijn fiets in het fietsenrek en loop naar binnen. Ik ben best wel vroeg, want er is nog bijna niemand binnen. Zou Joep er al zijn? Ik hoop het!

Ik loop naar mijn kluisje en stop er wat boeken in.

Dan komt Evi aangelopen. Ze geeft me een knuffel en ik knuffel haar terug. 'Gefeliciteerd met je vriendje hè!' Zegt ze, en ze geeft me een knipoog. 'Ja, bedankt.' Zeg ik glimlachend terug. Evi loopt naar haar kluisje en stopt er ook wat boeken in. Dan gaat de bel. Ik heb Joep nergens gezien! Zou hij er wel zijn? En vanmiddag? Ik hoop het zo! Ik loop achter Evi aan naar de les.

De heledag verloopt rustig, niets speciaals. Niet dat ik iets van de lessen meekrijg, want ik denk alleen maar aan Joep.. Aan zijn lach, zijn stem, zijn haar.. Zijn mooie donkerblonde haren, en zijn mooie diepe blauwe ogen, wauw! Hij is perfect.. Met die gedachten is de dag zo voorbij. Als ik de bel hoor, spring ik op en ren ik naar de kluisjes. Nu ben ik uit en moet ik op Joep wachten bij de kluisjes. Ik wacht en wacht en wacht.. En dan komt hij eraan.

Heel even staat mijn hart stil, ik word overdonderd door zijn schoonheid. Hoe kan iemand zo ongelooflijk knap zijn? Hij loopt naar me toe, en geef me een kus op mijn wang. 'Klaar voor de verrassing?' Vraagt hij glimlachend. 'Licht eraan.. Is het leuk?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Heel erg!' Zegt hij. En hij pakt mijn hand en loopt richting de uitgang. 'Wat is het?' Vraag ik en ik kijk hem aan. Hij kijkt terug met zijn prachtige diepe blauwe ogen. 'Als ik dat zou zeggen, zou het geen verrassing meer zijn!' Zegt hij lachend. Wauw, die lach!

'Dat is waar.. Nou, dan raad ik het wel! Gaan we ergens heen? Een park? Pretpark? Gaan we ergens eten? Shoppen? Jouw huis?' Zeg ik tegen hem. Hij lacht.

'Het is veel leuker dan dat alles!' Antwoordt hij. 'Wat is het?' Roep ik uit. We zijn ondertussen al van het schoolterrein afgelopen, en we lopen nu in een straat. Ik herken de straat niet, want ik fiets altijd de andere kant op. Hij negeert mijn vraag. Opeens trekt hij me een steegje in. 'Waar gaan we heen?' Vraag ik wantrouwend.

Het is een lang steegje en we lopen helemaal tot het eind. Daar staan nog 3 mannen. Een van de drie mannen loopt naar voren en duwt me tegen een muur aan. 'Als je ook maar een geluidje maakt, gebeuren er niet echt heel erg leuke dingen.' Sist hij tegen me. Zijn gezicht is heel erg dicht bij de mijne. Ik schrik van hem. Ik kijk naar Joep, maar die staat er verveeld bij. Wat is dit?!

'Wat doe je?! Laat me los!' Roep ik en ik probeer me los te wurmen. 'Wat zei ik nou?!' Zegt de man en hij slaat me in mijn gezicht, en hard ook. Meteen sta ik stil. 'Kom mee.' Beveelt hij. Hij trekt me mee aan mijn arm richting een busje. De andere mannen en Joep lopen er achteraan. Ik word in het busje geduwt en de man die me net vast had zegt tegen een andere man: 'Nico, bindt haar even vast.' Ik schrik. Wat gaat er gebeuren met me?! Nico komt naar me toe lopen en pakt touw uit zijn jaszak. Hij bindt mijn benen en polsen aan elkaar vast. Het touw schuurt langs mijn polsen, hij heeft het ook wel erg strak gedaan. Nou, wat was dit een leuke verrassing zeg! Niet dus...

De andere mannen zijn ondertussen ook in de auto gaan zitten en we rijden weg. 'Jesus, wat is dit?! Maak me los! Nu! Wie zijn jullie? Haal me hier weg!' Roep ik en ik probeer me los te krijgen uit het touw. De mannen grinniken. 'Rustig maar. Het komt allemaal goed schatje.' Zegt Joep.

'JIJ MOET AL HELEMAAL JE BEK HOUDEN, MOGOOL!' Schreeuw ik naar Joep. De mannen kijken allemaal naar mij en Joep komt op me af en slaat me heel erg hard in mijn gezicht en stompt me in mijn maag enzovoort. Na een paar klappen word alles zwart