" ဖေဖေ သားရွားထဲ့ခနသွားလိုက်အုန်းမယ် "
" ကျောင်းပိတ်ရက်လေးမှာတော့ အိမ်မှာပဲအေးအေးဆေးဆေးနေပါ့လားသားရောင်ခြည် "
" ဟို ခနပါပဲ သားမကြာပါဘူး "
အမှန်က ညကဖုန်းဆက်လာတဲ့ကိုကျော်ကြီးကြောင့်ပင် ဒီမနက်တော့ တွေ့ချင်လွန်းလို့ ပါတဲ့လေ ကိုယ်ကလဲသူအသံလေးကြောင့်မညင်းမိ
" ဒါဆိုလဲသွားလေ မကြာဘူးမှတ်လား "
" ဟုတ်မကြာပါဘူး ခနပဲ "
" အွန်း စိတ်ချမယ်နော်သားရောင်ခြည် "
" ဟုတ် "
စိတ်ချမယ်ဆိုတဲ့ဖေဖေစကားကြောင့် ကျွန်တော် ပြန်ပဲထိုင်ရမလား ထပဲသွားရမလားမတွေးတတ် ဒါပေမဲ့လဲ ကျွန်တော်ကအခုခြံအပြင်တောင်ရောက်လို့နေခဲ့ပြီ
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
" အဘ သားသွားပြီ "
" အေးအေး အပြန်နောက်မကျစေနဲ့နော်လူလေး "
" နှင်းဆီပန်းတစ်ပွင့်ပါခူးသွားတယ်ဗျို့ "
! ငါ့ပန်းတွေလဲမင်းကြောင့်ကတုံဖြစ်တော့မယ် "
" အဘကလဲ တစ်ပွင့်ထဲ့ပါ "
" အော် အေးအေး "
ပြောလဲပြော ခြံအပြင်ကိုယ်ပြေးထွက်သွားတဲ့လူလေးကိုယ်ကြည့်ပြီးပြုံးမိခဲ့တယ် တယ်မလွယ်တဲ့ကောင်လေးပဲ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ကျော်ကြီးတစ်ယောက် ကျောင်းနားကညောင်ပင်ကြီးအနားကိုယ်ရောက်တော့ နေရောင်ခြည်လေးက ရောက်နှင့်လို့နေပြီ
ဒါကြောင့်ကျွန်တော်နေရောင်ခြည်လေးအနားကိုယ်အပြေးလေးသွားတော့ တွေ့သွားပြီးကျွန်တော်ကိုယ်မျက်စောင်းထိုးလို့လာခဲ့တယ်
ရောင်ခြည်ဦး ထိုနေရာကိုယ်ရောက်နေတာ နာရီ၀က်လောက်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး အခုမှအနားကိုယ် ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံးနဲ့ရောက်လာတဲ့ကိုကျော်ကြီးကိုစိတ်တိုတိုနဲ့ရောင်ခြည်ဦးတစ်ယောက်မျက်စောင်းထိုးပေးလိုက်တယ် ဟွန့်
" စောင့်နေတာကြာပြီလားဟင် နေရောင်ခြည်လေး "
" ကြာပြီပေါ့ ဖေဖေကိုယ်လိမ်ပြီးထွက်လာပါတယ်ဆိုနေမှ သူကနောက်ကျရတယ်လို့ တကယ်ထဲ့ စိတ်ဆိုးလိုက်တာတအားပဲ "
YOU ARE READING
အချစ်ယူခံ
Adventureကျော်ကြီး+ရောင်ခြည်ဦး ကျတော်နမည်ကကျော်ကြီး ခင်ဗျားလေးအဖို့ခေါ်ရမှာအရမ်းရှည်နေရင် အဖျားစွပ်ပြီး မောင်လို့ခေါ်ပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား
