Been Through

Chapter 3

Warning: R-18 content ahead

If there is something I am sure of, that is my sexuality.

Straight ako. Sure ako roon. All my life, I've only been interested with girls. Girls are the only gender I am attracted to.

That's why I am so fucking confuse right now. Ano yung bicep? Yung headlock? Why am I suddenly thinking about those things.... to a fucking man?

Worse... doon pa sa taong kinaiisan ko. Doon pa sa kupal na 'yon?

Don't get me wrong. I have no issues with people inside the LGBTQ+ community. I respect them, their lifestyle and their choices. It's just that... I am not part of them. Right?

I mentally snapped myself then proceeded to pour some alcohol on my glass. Dere-deretso kong tinungga iyon. Tangina, ang pait, ah.

Buti na nga lang inaya ako nitong si Chris na mag-bar. Tamang-tama rin na nag-aya ang isang 'to dahil baka mabaliw na ako kakaisip. Kaso ang kumag iniwan din ako. For sure may babae na namang kasama 'yon.

Napailing na lang ako. Iyan ang hirap kay Chris, masyadong babaero. That's why kalat na kalat rin sa buong campus ang pagiging womanizer nito. Pati tuloy ako nadadamay. Tingin ng iba sa akin babaero rin porke't bestfriend kami.

Birds with the same feathers, flock together nga raw sabi nung babaeng sumugod sa amin kasi na-ghost ni Chris. Langya, hindi naman ako kasali sa relasyon nila nadamay pa.

I don't have enough experiences when it comes to relationships. Isa lang naging girlfriend ko sa tanang buhay ko, and that was ages ago. After that, puro flings na lang and dates. But still, I am not like Chris who thinks girls are just his source of entertainment.

Kaya sinumpa 'yan noon, eh. Minsan natatawa na lang ako kasi what if totoo 'yung sumpa? Patay talaga iyang bestfriend niya.

"Pre!" speaking of. Lumapit sa akin si Chris at umakbay. "Nagmumukmok ka d'yan? Pumunta tayo dito para magsaya!" lasing na ang kumag. Namumungay na ang mata at medyo nakakatawa na paringgan ang pagsasalita. Paano, lahat ata ng lamesa ay pinuntahan para maki-inom. Gawain niya 'yan para makalibre ng alak, eh.

"Lasing ka na tanga," natatawang sambit ko saka itinulak siya papunta sa kabilang stool. Ang bigat-bigat kasi tapos nakasandal pa sa akin.

Itinaas nito ang kamay niya habang itinuturo ang sarili niya. "Ako? Lasing? Hindi ako lasing!" sinabi na lahat ng lasing 'yan, eh.

Umiling na lang ako at uminom na lang. Hindi ko na rin naman makakausap ng matino 'tong si Chris.

"Gago, pre. Si Ramirez ba 'yon?" mabilis pa sa alas-singko ako napa-angat ng tingin kay Chris. Sinundan ko ang mata niya at sunod-sunod akong napamura sa nakita ko.

That fucking Ramirez.

Nag-iba agad ang ekspresyon sa mukha ko nang makita siya. Unlike his usual demeanor, this version of him is so much different. He is wearing a brown longsleeve polo na nakatiklop ang sleeves hanggang sa braso niya. Nakabukas ang ilang butones, kaya kita ang bahagi ng dibdib nito. But what makes him look so much different is the way he fixed his hair right now. Imbes na nakabagsak ang buhok nito, nakataas ito and he is not wearing his eyeglasses right now.

Napalunok ako.

Tangina hindi nakakatulong itong nangyayari ngayon, eh.

Kaya nga ako naglalasing dahil sa kupal na 'yan tapos ngayon makikita ko pa siya? With that look? With that fucking look?

"Ibang klase! Marunong din pala mag-bar 'yung mga katulad niyang matatalino?"

Napailing ako. "Malamang tao din 'yan," sagot ko.