My Hero

1.Bölüm-Bir Varmış Bir Yokmuş

 Bir varmış bir yokmuş...

-Miranda!!!!

Yine uykumun en güzel yerinde Jesse'nin sesini duymuştum.

"Hey,Miranda kime sesleniyorum?"

Jesse'yi dinlemiyorum çünkü kafam pencereye dönük David'i izliyordum.

"Bir şey mi söyledin?"

"Yok ya kendi kendime konuşuyorum ben,sen beni dinleme.

"Peki,tamam."

"Peki,tamam mı?"

"Evet."

Yüzü sıkılmış bir şekilde bana bütün sinirini püskürterek baktı.

"Uf,Miranda."

Az önce bana neden kızdı ya da ne dedi,hiçbir fikrim yoktu.Yani gerçekten onu dinlememiştim.

Sadece David'i izlemiştim.

Sonra kafamı tekrar Jesse'ye yönelttim.Ve ne dediğini tekrar söylemesini rica ettim.

"Şu David'i izlemeyi bırak o sana hiçbir zaman bakmadı."

Bunu her zaman söylerdi.

"Jesse,ne olursa olsun ona bakmaktan zevk alıyorum.Hafif uzun saçları kahverengi saçları ve masmavi gözleri çok güzel...Yani bana göre....

Bu sefer bana ne kadar kızsa da bunu belli etmek istemeyen bir yüz ifadesine büründü.

"Sen istediğin kadar ona bak o seni kardeşi gibi görecek."

"Neyse Jesse.Bu olayı abartmanın anlamı yok.Hem birazdan Lauren ve Anna gelirler.Evi toparlayalım."

Ev gerçekten çok dağınıktı dün gece Jesse ile eğlenmiştik ve evi sanırım fazla dağıtmışız.O yüzden etrafı biraz toparlamak için işe koyulduk.

Yarım saat boyunca odayı toparladık.Ve gerçekten çok yorulmuşruk.Kapının sesi ile sarsıldım ve elimdeki temizlik malzemelerini kenara bıraktım ve kapıyı hızlıca kapıyı açmaya gittim.

Kapıyı açtığımda Lauren ve Anna çığlık atarak içeriye girdiler.Ne olduğunu anlamadım ve kapıyı hızlıca kapattım.

Lauren bir anda söze başladı "Kızlar yan evde yakışıklılık kelimesinin onda çirkin kalacağı bir çocuk var" dedi.

Bu kadar heyecanlanmalarını fazla bulmuştum.Hemen kafamı hiç ayırmadığım yan eve -David'in evi- çevirdim.Ama evin önünde hiç kimse yoktu.Garip.

Bu böyle olmayacak söze girmem lazımdı.Yoksa kızlar heyecandan ölebilirlerdi.

"Kızlar önce biraz sakin olun.Altı üstü bir erkek öyle değil mi?"

Anna ben daha cümlemi bitirmek üzereyken sözüne başladı "Bence bir erkekten çok daha fazlasıydı.Yani çok tatlıydı ve fazla havalıydı."

Bence abartıyorlardı.Sonuçta her ne kadar yakışıklı olursa olsun David'in yerini tutamazdı.Ya da belki de David'den bahsediyorlardır.

"Yoksa siz David'den mi bahsediyorsunuz?"

Yüzüme şaşkın şaşkın baktılar.Ve Lauren söze atladı.

"Hayır tabi ki de o aptalın teki.Ayrıca da hiç yakışıklı değil.Onun arkadaşıydı belkide.Her kim bilmiyorum ama ikimizi fazla etkiledi."

Bu söylediği o söylemeden önce de anlaşılıyordu.Yani onları fazla etkilediği.Ama her şeye rağmen sanırım biraz rahatlamıştım.Sonuçta beğendikleri kişi David değildi.Derin bir nefesten sonra konuşmaya başladım.

"Neyse şimdi konumuz erkekler değil.Acıkmışsınızdır hadi yem-"

Telefonumun titremesi ile cümlem yarım kalmıştı.Ben telefona gelen mesaja bakarken kızlar meraklı gözlerle telefonun ekranına yapıştılar.Onların kafasından okuyabildiğim kadar okudum mesajı.

Kimden:David *-*

Akşam için bir planın var mı?

Çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum.

Kime:David *-*

Hiçbir planım yok.Neden sordun?

Kızların hepsi sanki yanlış bir şey yazmışım gibi yüzüme baktılar.

"Ne var?"

Jesse bilmiş bir tavırla konuştu.

"Biraz naz yapman gerekiyor.Aslında çok meşgulum.Veya daha sempatik 'aslında çok meşgulüm ama senin için bir şeyler ayarlayabilirim' gibi."

"Tamam o zaman biri sana bu soruyu sorduğu zaman sen öyle cevap verirsin."

Telefonum yine titremişti hepimiz David mesaj yollamıştır diye baktık ama...

Kimden: Lisa (Mom)

Geceleri dışarının yasak olduğunu bir defa daha hatırlatmak istedim.

Sanırım herşey bu kadının içine doğuyor. Telefonum bir kez daha titredi.Bu kez David olduğundan emindim.

Kimden:Lisa (Mom)

Cevap?

Kime:Lisa (Mom)

Peki.

Gerçekten sinirlerimi fazla bozuyordu.Ve telefon bir kez daha titredi.Benim sabrımı zorluyorlardı.

Kimden: David *-*

O zaman akşam görüşürüz :)

Kızlar mesajı okuduklarında ne yapacaklarını bilemez bir şekilde kıyafet bakmak için valizlerini deşmeye başladılar.Aslında benim o kadar da umrumda değildi kıyafet işi.

Akşam heyecanla evden çıktık.Ve beklemeye başladık.