Zamanla bitti her şey

1-} Antalya yolcusu kalmasın

''Semi?'' dediğinde sarılır pozisyondaydık kafamı Demir'in huzur verici kollarından ayırmayarak               ''Efendim Demir.'' dedim sessizce. Beni kollarından yavaşça ayırarak yüz yüze gelmemizi sağladı.Gözlerimin içine bakıyordu ve gözleri bu karanlıkta o kadar çok parlıyordu ki bir daha aşık oluyordum karşımdaki adama. Her sarılışında her öpüşünde hissediyordum. Bu yüzden kaçmıştım onunla. O güzel gözlerini gözlerimden ayırmayarak''Seni çok seviyorum Semiramis Aytın'' dedi. Çok sık olmasa da söylüyordu bu lafı. Bence haklıydı  da bir insana neden sürekli onu sevdiğini söyleyesin ki? Sadece özel anlarda olmalıydı bu tıpkı şuan ki gibi. Kalbim yerinden çıkıcak gibi atarken cevap verdim ''Bende seni çok seviyorum Demiralp Şimşek'' dediğimde dudaklarını dudaklarım kapatmıştı ikimizde aşkla öpüyorduk birbirimizi. 

Ayrıldığımızda birbirimizin gözlerinin içine bakıyorduk. Saate baktı ''Hadi gitmemiz gerek öğlene anca Antalyada oluruz.'' Cevap vermedim. Tereddütlüydüm. Demirle kaçmıştık ailem onu istememişti. Onlara ne kadar ben ona aşığım desemde annem görücü usulü evlendiği için aşka inanmazdı. Babama zaten aşk desen bu yaşta ne aşkı der odaya kapatırdı.İşte bu yüzden gecenin bir yarısı Demirleydim elimde bir valizle. Demir bana gözlerindeki hüzünle bakarken daha da bi gitmek istedim onunla. ''Semi bak benim yüzümden ailenden vaz geçmek zorunda değilsin istediğin an geri dönebilirsin.'' 

-Aynı günün sabahı-

''Anne?'' dedim sesim titriyordu annemin ne cevap vermesinden korkuyordum. Annem yavaşça bana döndü. Gözleri yanımdaki bedene odaklandı sonraysa kenetli olan ellerimize. ''Bu da kim ?'' dedi annem. Anneme her şeyi söylemezdim. Annem aşka inanmazdı. ''Merhaba Sibel Teyzecim. Demir ben Semiramis'in sevgilisiyim.'' Annem Demire tarif edemeyeceğim bir şekilde bakıyordu. Annemin ciddi ifadesini anlayan Demir'in yüzündeki gülümseme yavaşça soldu. ''Sana soran olmadı delikanlı.'' off görünüşe göre kesin annemle teyzem gene kavga etmişti alışıldık bir durumdu ama böyle zamanlarda annemle konuşursanız ölüm fermanınızı imzalamış bulunuyorsunuz. ''Anne Demir benim sevgilim ben ona aşığım.'' bir çırpıda her şeyi söylemiştim anneme iki yıldır birlikteydik Demirle belkide daha fazla.

Annem yüzüme alayla baktı.''Aşk mı ? Daha yaşın kaç başın kaç Semiramis!! Aşk diye bir şey yok saçmalıyorsun!!'' annem sinirle oturduğu yerden fırladı.İşte bu kadarını ben bile beklemiyordum.Annemin kalkmasıyla Demirde kalktı ''Siz aşktan ne anlarsınız ben kızınızı  seviyorum ve kimse onu benden alamaz!!!!''  off Demir neden böyle dedin ya şimdi battık biz. Annem Demire alayla bakıyordu.''Demek kimse onu senden alamaz öyle mi?'' annem Demirle kenetli olan ellerimizi ayırdı ve beni odama sürüklemeye başladı.Ben bi şey diyemiyordum en azından şimdilik. Ama Demirden vaz geçmeyecektim. Annem bana ceza vermişti odamın kapısını kilitlemişti. Ve bağıra çağıra Demiri evden kovmuştu. En azından telefonumu almayı unutmuştu.Demir mesaj atmıştı ''Gece yarısına kadar bavulunu hazırla gidelim buralardan sadece sen ve ben Semi ? Ne dersin?'' 

Annemin o kadar yaptığından sonra nefret ediyordum. Belli ki Demir'i sevmemişti ama neden? Genelde annem birini sevmezse o kişi hep beni üzerdi. Üzerdi derken ciddi anlamda üzerdi. Ama bu sefer olmaz Demir'e aşıktım. Ve onunla birlikte kaçıcaktım.Bavulumu hazırlamaya başlarım...

-Şimdiki Zaman-

Demir'in korkulu gözlerine baktım ve kafamı salladım. Bugün olanlar aklıma gelince Demir en iyi ve en doğru karardı. ''Gidelim ! Neyi bekliyoruz ki ? '' dedim gülümseyerek Demir sevinçle saçlarımın arasından öptü ve yola koyulduk.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem biraz kısa oldu bu bölüm umarım beğenmişsinizdir.

-ES