•𝓢𝓷𝓪𝓴𝓮•

•Η Δεξίωση•

Βρίσκομαι έξω από το κτήριο,
Εγώ: dragon ακούς; (Ρωτάω σιγανά)
Dragon: Ναι (απαντάει και τηλεφωνώ τον Bryce.)

Bryce: Έλα μικρή (δεν θα σχολιάσω)
Εγώ: Bryce είμαι από έξω
Bryce: Σε ένα λεπτό είμαι εκεί. (Λέει και το κλείνουμε)

Όντως μετά από λίγο εμφανίζεται.

Bryce: Πόσο όμορφη θεέ μου (λέει και με πιάνει από το χέρι και με κανει μια στροφή)
Εγώ: Ευχαριστώ, και εσύ το ίδιο (λέω και μου κλείνει το μάτι)
Bryce: έλα πάμε μέσα (λέει και βάζει το χέρι του στην μέση μου)

Μπαίνουμε μέσα και εμφανίζεται μπροστά μου πολύς κόσμος, με πολύ όμορφο ντύσιμο.

Bryce: λοιπόν έλα να σου γνωρίσω τον πατέρα μου (λέει και γνέφω)
Εγώ: έχω λίγο άγχος (λέω και τον κοιτάζω)
Bryce: Χμ αν κρίνω από το πόσο καλά τον ξέρω, καλά κάνεις. (Λέει και βρισκόμαστε μπροστά από τον Tayler Marino και έναν άλλο άντρα που φαίνεται παρόμοιας ηλικίας)

Είναι ντυμένος με ένα πολύ εντυπωσιακό μαύρο κοστούμι και φαίνεται πραγματικά πολύ σκοτεινός.

Tayler: Bryce? Ποια είναι αυτή η όμορφη κοπέλα; (Ρωτάει ενώ με κοιτάζει εξεταστικά)
Bryce: Πατέρα από εδώ η Maria. Βγαίνουμε εδώ και λίγο καιρό. Maria από εδώ ο πατέρας μου ο Tayler και δίπλα ο οικονομικός του σύμβουλος, ο Michael.
Maria: Χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω (λέω ευγενικά και κάνω χειραψία και με τους δυο)

Dragon: στην δικιά μας γνωριμία δεν ήσουν τόσο γλυκιά (λέει μέσα από το ακουστικό και προσπαθώ να τον αγνοήσω, ο άνθρωπος είναι τελείως βλαμμένος)

Tayler: Και εγώ χαίρομαι, δεν συνηθίζει ο γιος μου να μου γνωρίζει κοπέλες, οπότε πρέπει να τον έχεις εντυπωσιάσει αρκετά, και μπορώ να καταλάβω το γιατί (λέει και συνεχίζει να με κοιτάζει έντονα, νιώθω ότι μπορεί να διαβάσει τα πάντα αυτός ο άνθρωπος)

Dragon: ε σιγά, μην χεσω (ξανά πετάγεται η τσουτσου μέσα από το ακουστικό. Δες τον που βρήκε ευκαιρία να μου σπάσει τα νεύρα)

Εγώ: Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια κύριε Tayler (λέω ευγενικά)

Bryce: Λοιπόν, εμείς πάμε να πάρουμε ένα ποτό τώρα (λέει και γνεφουν)

Εγώ: Πως λες να του φάνηκα; (Ρωτάω και καλά με ενδιαφέρον)
Bryce: Καλά, αλλά θα σου πω αύριο πιο σίγουρα (λέει γελώντας)

Παίρνουμε από ένα ποτήρι με σαμπάνια στα χέρια μας και περνάμε την ώρα μας μιλώντας με πολύ κόσμο. Έχω βαρεθεί.