Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Uzun uğraşlar sonucunda mavi,saten ve askılı uzun bir elbise bulmuştum.Mavi en sevdiğim renklerden biriydi.Mavi elbise kumral saçlarımla çok uyumlu duruyordu.Ağır makyaj yapmayı sevmediğim için hafif bir makyaj yapmıştım ve şuan beni davetin olduğu yere götürmesi için Mustafa'yı bekliyordum.Naz ve Barış beraber 1 saat erken gitmişlerdi.
Çalan telefonumda Mustafa yazısını görünce bekletmeden açtım.
"Geldim ben bekliyorum aşağıda."
"Tamam iniyorum ben de."diyerek kafamı salladım.
"Yardıma ihtiyacın varsa gelebilirim."
"Yok yok iniyorum hemen."diyip telefonu kapatıp elime çantamı aldım ve aşağıya indim.
Arabanın kapısını açıp içeri bindiğimde sıcak hava ile gülümsedim.Kış mevsiminde olduğumuz için ve ben anemisi olan biri olduğum için çok sık üşüyordum.
"İyi valla ya.İş güç çoluk çocuk yaşlandım.Sen naptın?"dediğine göz devirip güldüm.
"İyi ya ne yapayım.Nasıl olmuşum bu arada?"diye sordum o arabayı çalıştırırken.
"Güzelsin güzel.Ama sende farklı bi güzellik var sanki.Kerem Aktürkoğlu ile alakası olabilir mi bunun?"Sorduğu soruya yanaklarım kızararak cevap vermişti.Neyse ki yola baktığı için bunu görmemişti yoksa pis dalga geçerdi.
"Bu arada maçta olay çıkmış.Seninkiyle Mert Hakan birbirine girmiş."
"Çirkef adam işte ne yapacaksın.Birde çıkışta bana bakıp kafasıyla selam verdi taşak geçer gibi anlamadım."derken dudak büzdüm ve dışarıyı izlemeye başladım.
"Ne alaka ki Mert Hakan?Tanıyor musun?"
"Hayır Musticim tanısam niye anlamadım diyeyim."
"Garip."
Davetin olduğu mekana geldiğimizde Mustafa arabadan inip kapımı açtığında teşekkür edip gülümsemiştim.
Bahçeye doğru yürümeye başladığımızda Mustafa bana döndü ve konuştu.
"Ben Semih abilerin yanına gideceğim sen de istersen yanımıza gel."
"Naz ve Barış'a bakmam lazım önce."diyip bahçenin girişinden gözlerimle içeriyi taradım.
