Crazy in love with the little devil

Fancy 1

Third Person POV

Kasabay ng paghinto ng ikot ng mundo ang pag-patak ng luha ni Fancy. Hindi niya lubos maisip na ang isa sa taong mahalaga sa kaniya ay naka-yakap sa kaniya ngayon.

"It's been four years.." The guy whispered as he hugged her tight.

Lalong naiyak si Fancy sa sinabing iyon ng lalaking nakayakap sa kaniya. Na-miss niya ito. Sa loob ng apat na taon ay pinutol niya ang komunikasyon rito. Isang beses lamang niya ito pinadalhan ng mensahe. Five days ago bago siya umuwi ng Pilipinas. Sinabi niya sa mensahe niya na uuwi na siya sa Pilipinas. Pero wala siyang binigay na exact na araw. Kaya't natutuwa siya na hindi inaasahang magkikita agad sila sa 'di inaasahang lugar.

"I've missed you." He whispered again then release her.

He kissed her forehead and smiled at her. "Little Devil.."

Ngumiti si Fancy na hanggang ngayon ay speechless pa rin. "Don't call me little devil nga. It's not bagay to you." She said smiling.

"Tch. What's wrong calling you little devil?" The guy asked.

Umupo ito upang buhatin ang aso nito. Hinimas nito ang ulo ng aso saka iniharap kay Fancy. "Meet my dog. Her name is Devs. It was named after you. Short for devil."

Umingos si Fancy. "She arf arf me a while ago. And I'm naiinis na agad to her! And I can't believe, you named her after me. You're so mean, as always!"

He laughed. "Hindi ka pa ba nasanay sa'kin? Saka, hindi mo ba ako na-miss? Tatlong taon din ang lumipas."

Bahagyang hinampas ni Fancy sa balikat ang lalaking kaharap niya. "I'm not gonna lie naman eh. Okay, na-miss kita but don't assume ng sobra 'no. Psh."

Ibinaba ng lalaki ang aso nito matapos ikabit ang tali nito pagkatapos ay inakbayan nito si Fancy. "Let's go? Ihahatid na kita. Kaya pala dito ako dinala ni Devs kasi naramdaman niyang narito ka. Madalas kami sa park malapit dito sa cemetery kapag iginagala ko siya."

"Wait, my luggage! You're rush hour ba?"

Napakamot sa ulo ang lalaki. "Ito naman. Sorry na! Tch." Anito saka kinuha ang luggage nito. "Ayun ang kotse ko."

Itinuro nito ang kulay abong kotse na nakaparada sa tabing kalsada na natanaw niya paglabas nila sa may labasan ng cemetery.

Naglakad sila ng sabay habang hila ng lalaki ang luggage ni Fancy habang sa kabilang kamay nito ang tali ng aso nito.

"How's everyone?" Tanong ni Fancy.

"They are good, I think? But, one thing I'm sure, they missed you."

Ngumiti si Fancy. "How about you?"

"Me?" Ani ng lalaki saka bahagyang ngumiti. "Waiting for you.."

Natigilan si Fancy sa sinabi ng lalaki. "Waiting?"

"You know how much I love you, Fancy. You know that."

Fancy bit her lower lip as he looked at his face. Wala siyang masabi.

Ngumiti ito sa kaniya. "One year ago, I came back here wishing you were here. But then, wala ka pa. Hindi mo pa pala tapos hanapin ang sarili mo. So, I waited, again. Because I know it would be better kung hahayaan lang kita. Ayokong guluhin ka. We have no communication at all, and sometimes it sucks. Seriously. But now you're here. Worth it ang paghihintay ko. You're here in front of me..."

Fancy cleared her throat.

"...wifey."

Niyakap niya si Sydd saka hinayaang tumulong muli ang luha niya. Sydd will always be Sydd. Wala itong pinagbago. Sa totoo lang ay inakala niyang makakalimutan siya nito. Pagkatapos ng tatlong taon na walang balita rito ay hindi din talaga niya inaasahan na hanggang ngayon ay naghihintay ito.