Crazy in love with the little devil

Fancy 30

Last chapter.

NAKILALA ako na isang spoiled brat na maraming kalokohan. Andiyan iyong mga trippings ko na ginagawa ko sa mga Kuya ko, sa mga classmates ko, even my friends and specially sa mga umeepal sa buhay ko.

Naaalala niyo ba noong hindi ko alam ang gagawin dahil kailangan kong magdala ng parents sa guidance dahil sinunog ko lang naman ang buhok ng classmate ko. Not once but twice! And I'm proud of it.

It's her hair's fault anyway! Nalaman iyon ni Reid at umusok ang ilong niya sa galit.

Naalala niyo rin ba noong pilit akong gumagawa ng kalokohan para magkabati sina Yumi at Reid? E iyong na-trippings ko rin sina Mandy-monyita at Patrick? Like I'm super mabait kasi ginawa ko iyon para magbati sila.

Naaalala niyo ba din noong sabay akong ligawan ng dalawa sa mga kaibigan ni Reid na si Kit Javier na mukhang kanto at Lyndon Martinez na mukhang ninong? I just saw them as my Kuya and not as a lover.

Naaalala niyo rin ba iyong mga panahong naglalagay ako ng red bottle, blue bottle, yellow bottle or black bottle sa mga iniinom ng mga taong gusto kong pag-trip-an? Naalala niyo pa ba ang mga epekto niyon?

Little devil ang tingin ng karamihan sa akin dahil nga demonyita raw ang ugali ko. Bukod sa spoiled at gusto ko nakukuha ko lahat ng gusto ko, marami pa akong ginagawang kalokohan.

Nauso rin pala ang Fancy language dahil sa pagsasalita ko ng conyo like errr you just made me gaya lang like, this is my infamous language na hindi naman pang alien! Nakaka GRRR nga iyong mga gumagaya sa akin to the highest level of mount everest!

Noon niyo rin nalaman na patay na patay ako sa aking first love na si Blake Zed Smith. Lahat ng babaeng lumalapit sa kaniya ay ginagawan ko ng trippings. Possessive ako sa kaniya... noon.

Dumating nga rin sa punto nang ipamukha niya sa akin na ang isang spoiled brat slash little devil na may fancy language ay hinding hindi magugustuhan ng isang Blake Zed Smith. It hits me.

May mga pagkakataong nasaktan ako at umiyak because my heart got basag. You know, nakakaloka din naman ang ma-brokenhearted like tagos talaga sa puso na para bang it broke into malikiit na bubogs. Yes, with "s" kasi more than one bubog.

At sa pagkakataong umiiyak ako at nasasaktan, kusang nawawala iyong pagsasalita ko ng fancy language. Pakiramdam ko ay curse iyon na mawawala lang yata kapag nasasaktan ako ng sobra?

Then, umabot sa punto na nagkasakit si Blake. My first love was about to die. Cancer iyon. Walang kasiguraduhan kung ilang percent ang chance niya na mabuhay because he gave up. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko noon. Hindi ko rin alam kung anong dapat kong gawin.

At sa kagustuhan niya, I gave up on him and left the country.

Pilit kong pina-realize sa sarili ko na hindi lang kay Blake umiikot ang mundo ko. Na kaya kong lumayo para sa sarili ko dahil ang sakit sakit na makita ang taong mahal mo na wala ng lakas pa na labanan ang sakit niya.

Sa pagbabalik ko sa Pilipinas pagkatapos ng ilang taong pagmo-move-on, masaya ako na sumalubong sa akin ang lalaking nangako sa aking hihintayin ako.

He told me he'll marry me kapag bumalik akong single pa rin.

Siya iyong lalaki na puro positive thoughts ang alam.