Beyaz biryerdeydim bembeyaz elimi tutmuş bir çocuk benim kızım onla Yürüyüşe çıkmışız göl kenarında ilerliyoruz bana sarılıyor "seni seviyorum annecim" diyor onu Öpüp havada döndürüyorum.kahkahalara boğuluyor sonra onu yere indiriyorum karşıda bir kalabalık toplanmış birisinin öldüğünü Söylüyorlar yaralının başında bir adam sonra onun Stiles olduğunu anlıyorum "o Ölmez,Ölemez " diyor sonra yaralıya bakıyorum yaralı benim kafamdan vurulmuşum Kalabalığın içine giriyorum sonra yaralı ben birden canlanıyor beni sen vurdun diyor bu rüyayı görünce Çığlık atarak uyandım hüngür hüngür ağlıyordum içeri Stiles,Scott,Allison girdi ağlamaya devam ediyordum "Lydia tamam geçti tamam operasyon başarılı geçti sen yaşıyorsun hayattasın" Stilesın bu sözleri beni sakinleştirirken ağzımdan şu sözler döküldü "Stiles ben ölümümü gördüm" Allison boş gözlerle bana bakıyordu "çocuklar siz iki dakika çıkarmısınız biz yalnız kalalım" Allisonun bu sözüne karşı Stiles ve Scott odadan çıktı Allison nazikçe elimi tuttu gülümsedi "Lydia hala inanamıyorum sen şuan canlısın ve Karşımda duruyorsun senin öldüğünü duyduğumda nasıl hissettim biliyormusun kalbim 1000 parçaya ayrılmış gibi hissettim kaç ay yas tuttum o okul günü stılesin seni görmesi bana
umut oldu ben biricik yakın arkadaşım,kardeşime kavuştum" Allison bu sözleri ederken Gözlerim dolu dolu ona sarıldım "artık ne olursa olsun seni bırakmayacağım ölsem bile seni bırakmam" ona öyle ihtiyacım vardı ki bırakmazdım bırakamazdım onu o benim kardeşimdi.Kapının çalmasıyla bu düşüncemden uyandım gelen Stilestı "Hanımlar konuşmanız bittiyse lydianın biraz uykuya ihtiyacı var" Stilesa yavru köpek bakışlarımdan yolladım ama sökmemişti bile "önce sağlık"dedi ve Allisonuda alıp dışarı çıktı bende yerime geri sadece birkaç dakikalığına Gözlerimi kapadım Gözlerimi açtığımda hastane koridorunda ruhsuzca ilerliyordum açık kapılarda hastalar yatıp uyuyor bense ilerliyorum nereye gittiğimi bilmeden Rüyam tam tamamlanmamışken Kapıdan gelen sesle irkildim Gözlerimi araladığımda Scott Karşımda hırpalanmış görünüyordu "Lydia sanırsam buradan çıkmamız gerekicek".
