Hoofdstuk 18

14 2 0
                                    

De beelden flitsen voor mijn ogen.

Als bliksem die de duistere hemel verlicht.

Ze benemen me de adem.

Laten me ineen krimpen van pijn,

Omdat ik ze niet kan herinneren.

Wie zijn die mensen?

Wat betekenen die beelden?

Vanwaar moet ik ze kennen?

Een beeld doet mijn hart een tel stilstaan.

Ik zie twee mensen.

Twee ouderen mensen.

Ze glimlachen en kijken tevreden.

Ergens diep vanbinnen moet ik ze kennen.

Want ik kan het voelen aan mijn hart dat sneller begint te kloppen.

Ik kan het voelen door de emoties die ineens door me heen  stormen.

Tranen stromen als een kabbelend wattervalletje langs mijn wangen naar beneden.

Bevrijd me...


S.O.S   Jaron


Bevrijd me #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu