Valizim elimde olarak evin merdivenlerinden çıktım. Valizimi merdivenlerden çıkaramadığım için valizi merdivenin birkaç adım ötesinde bıraktım. Üstümü de kontrol ettikten sonra zile bastım.
" Hoşgeldin Ahu. Bende seni bekliyordum. İçeri gelsene."
" Şey... valizimi taşıyamadım da..."
"Tamam ben hallederim sen içeri geç."
" Peki"
Babam merdivenlerden inerken ben de içeri girdim. Sırtımdaki kot sırt çantamı askılığın yanına koydum ve salona bir göz gezdirdim.
Salonda duvarda olan bir televizyon, televizyonun önünde büyük bir koltuk, büyük koltuğun sağ ve sol yanında da tekli bir koltuk vardı. Büyük koltuğun arkasında ise merdiven vardı. Ev iki katlıydı sanırım. Dışarda ev pek de büyük gözükmüyordu.
" Ben valizini odana çıkarıyorum. İstersen sen de gel. Hem odanı da görmüş olursun."
"Tamam."
Babamla birlikte yukarı çıktık. Tahmin ettiğim gibi ev iki katlıydı. Bir odanın kapısında durunca bu odanın benim odam olduğunu anladım.
" Burası senin odan. Eğer beğenmediğin bir şey varsa söyle ben değiştiririm.
Oda o kadar da büyük değildi. Her zamanki gibi bir yatak, dolap, çalışma masası ve kitaplık vardı.
"Hayır, beğenmediğim bir şey yok" dedim elimi pantolonumun cebine koyarak.
" Güzel. Beğenmene sevindim. Tamam o zaman ben çıkayım da sen de eşyalarını yerleştir."
Hani demiştim ya babamdan çekiniyorum diye, aslında babamda benden çekiniyordu. Utanma huyumu babamdan almışım herhalde. Çünkü annem çok cana yakın bir insandı.
Babam odadan çıkınca valizimi açıp eşyalarımı yerleştirdim. O kadar çok bir eşya getirmemiştim zaten. Burada çok kalacağımı sanmıyorum.
Bir anda telefonumun melodisi doldurdu odayı. Annem arıyordu. "Alo, anne."
"Nasılsın kızım iyi misin? Vardın mı eve?"
"Evet anne, geldim."
" İyi o zaman ben kapatıyorum. Sen de dinlen tamam mı?"
" Tamam anne. Görüşürüz."
" Görüşürüz."
Annem kapatınca Odamın kapısı çalındı. Bir türlü dinlenememiştim. " Gir" dedim umursamazca.
"Bir şey demeyi unuttum. Yarın yeni okula başlayacaksın. Eğitiminin aksamasını istemiyorum. Okul yarın saat 9 da başlıyor. Servis 8.30 da burda olur. Okul öğlen üçü on geçe bitiyor. Okula ilk günden seni ben bırakmak isterdim ama, biliyorsun işte bizim işleri."
" Tamam baba. Ben hallederim."
" Peki o zaman, iyi geceler."dedi ve kapıyı kapattı.
Harika daha yeni gelmişken okula gidecektim. Çok yorulduğum için yatağıma yatıp kendimi uykuya teslim ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Anahtarı
RandomBu Ahu'nun hikayesi. Annesinin ısrarıyla babasının yanına İstanbul'a gidiyor. Yeni okula ve yeni arkadaşlara alışmak onun için oldukça zor. Ama birisi var. Ahu'yu değiştirebilecek birisi. Sizce o, Ahu'nun kalbinin anahtarı olabilir mi?