Valizimle birlikte eve doğru yürüdüm. Bundan sonra bu evde yaşayacaktım. Tabii babamla birlikte.
Babamla annem bundan bir yıl önce boşanmışlardı. Birbirleriyle anlaşamıyorlardı. Okuldan eve gelince ve babamda işten gelince annemle babamın arasında bir tartışma çıkıyor ve ben de odama çıkıp sessizce ağlıyordum.
Babam bir polis. Annemle boşanınca, İstanbul'a yani buraya yerleşmişti. Annem ve ben de Ankara'da yaşıyorduk.
Annem, babamın beni özlediğini ve babamın yanında olmam gerektiğiyle ilgili bir sürü saçma şeyler söylemişti. Açıkçası babamdan çekiniyordum. Sadece babamdan değil herkesten çekiniyordum. Bu yüzden yeni okula, yeni arkadaşlara ve yeni öğretmenlere alışmam zor olacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Anahtarı
De TodoBu Ahu'nun hikayesi. Annesinin ısrarıyla babasının yanına İstanbul'a gidiyor. Yeni okula ve yeni arkadaşlara alışmak onun için oldukça zor. Ama birisi var. Ahu'yu değiştirebilecek birisi. Sizce o, Ahu'nun kalbinin anahtarı olabilir mi?
