de Volturie

85 6 2
                                    

We staan te babbelen terwijl we terug naar de lessen liepen Edward legt zijn arm weer om mijn schouder. We liepen met z'n alle naar biologie. We gingen achterin zitten aan een groeps tafel. Biologie was wel één van mijn favorite vakken. 'Dus hier hebben we het over bloemetjes en bijtjes. Een voorbeeld... Bella en Edward gaan-' ik sloeg Emmett op zijn achterhoofd. Edward grijnsde. 'Ow heel geestig Emmett.' ik rolde mijn ogen en gromde zacht. Emmett's schouders schokken op en neer. De leraar van biologie was zo opgewonden aan het praten dat ik terug moest denken aan de tijden in biologie op forks high. Dan schoot er iets bij me binnen. Edward en ik hadden voor het eerst tegen elkaar gepraat toen we in biologie zaten. Ik glimlachte afwezig naar Edward. Edward fronste. Hij zat me waarschijnlijk heel de tijd aan te staren. 'Wat?' vroeg hij toen hij zijn voeten om die van mij klemde. Ik pakte zijn hand en begon met zijn vingers te spelen. 'Ik moest aan fork high denken. De eerste keer dat we tegen elkaar spraken was in biologie.' hij snufte. 'Ik zit er nog steeds mee dat ik ik de eerste keer niks tegen je zei en boos weg liep.' ik hielt mijn lach in en glimlachte in de plaats van dat. Hij zag dat ik hem bijna niet meer kon inhouden. Hij gleed met zijn hand over mijn kaaklijn en kuste hem snel. 'Ik hou van je Bella.' ik glimlachte weer heel afwezig. 'Ik ook van jou.' fluisterde ik zacht. Emmett. Kneep in mijn zij. Ik sloeg zijn hand weg en kneep hem hard in zijn arm. 'Auw.' piepte hij zacht. Ik stak mijn tong uit. Rosalie glimlachte naar me. Ik knikte en ze begon het op een zwak plekje onder on zijn zij te knijpen. 'Rose!' gromde hij. Alice, Rosalie en ik lachte. De leerlingen die achter aan zaten staarde ons weer vol bewondering aan. De meisjes die ik hoorde praten zaten er ook bij. We hielden onze lach in en probeerde aan ons werk te gaan.
Ik zag Emmett razend snel de boeken lezen. Ik was al klaar voor iemand al heel het boek gelezen had. Ik liep naar voren en leverde het schrift in. De leraar keek me verbaast aan gritste het boekje uit mijn hand en keek vol verbazing dat alles goed was. Geen seconde later voelde ik een hand op mijn zij. Edward leverde zijn schrift ook in en trok me terug naar de tafel al snel volgde Alice, Jasper, Rosalie en Emmett. Daar zaten we dan te wachten tot iedereen klaar was. Dus gingen we maar weer eens kletsen tot de bel ging. Ik maakte me opeens zorgen om Renesmee. 'Bella?' vroeg Jasper. Hij voelde de zorgen denk ik aan. 'Ik maakte me even zorgen om Renesmee.' Edward kneep zachtjes in mijn hand met de hand die hij niet on me heen sloeg. 'Wil je naar huis?' vroeg hij. Ik schudde snel mijn hoofd. Hij knikte en trok me mee naar de pakeerplaats voor Gym. 'Dus viel het mee?' vroeg Alice aan me terwijl ze me weg trok van Edward. Ik knikte. Rosalie sloeg haar arm ook om me heen. Ik keek ze aan. 'Echt.' ze knikte maar hielden me toch vast. Misschien om een andere reden. Ik glimlachte en we liepen naar het zaaltje naast school. Daar splitsen de jongens en de meiden zich. Alice, Rosalie en ik kleden ons aan en liepen naar de gymzaal. Nog steeds met hun armen om me heen geslagen als boeien. Ik snufte maar merkte al snel waarom ze het deden. De guren waren sterker hier. Ik hielt mijn adem in en ontspande me. We speelde vollybal vandaag. Daar was ik altijd al slecht in geweest. Jongens tegen de meisjes. Nog erger. Emmett en Jasper keken me uitdagend aan en grijnsde. Ik rolde mijn ogen en ging klaar staan om te serveren. Ik speelde naar Alice die aan bij het net stond. Wauw dat was een mooie die ik speelde. Alice sloeg hem over het net op de grond. Ze gilde en rende op me af. Ik lachte en wisselde met haar van plek. Ik hoorde Emmett grommen. Een jongen uit het team van Edward speelde de bal naar Emmett en hij sloeg hem hard naar ons deel. Ik rende op een menselijke manier naar de bal en sloeg hem weer over het net voordat hij op de grond terechtkwam. En zo ging het maar door. Alice, Rosalie en ik maakte de meeste punten van de meiden. Emmett rende onder het net door en pakte Rosalie bij haar zij en tilde haar de gymzaal uit. Edward kwam op me aflopen en legde zijn ene hand onder mijn benen en de ander onder mijn nek om me daar te ondersteunen. Ik giegelde. Alice werd over de schouder van Jasper gegooit en gilde. We liepen de gymzaal uit. We hadden een kleedkamer ondekt die verlaten was dus rende Edward daar onopgemerkt naar toe. 'Eindelijk rust.' zuchte hij. Ik lachte. Hij zette me op de grond en duwde me zachtjes tegen de muur. Ik kreeg vlinders in mijn buik en leunde naar voren. Hij leunde naar achter zodat ik zijn lippen niet kon raken. Hij grijnsde. Ik was nog steeds iets sterker dan hem dus trok ik hen weer tegen me aan. Hij lachte en gaf het op. We kuste een paar minuten en begonnen later met omkleden. Hij was eerder klaar en keek naar me terwijl ik het shirt van voor gym over mijn hoofd en trok het naar beneden. Ik pakte mijn tas en keek hem aan. Ik grijnsde. 'Zie je iets dat je bevald?' lachte ik. Hij zuchte liep naar me toe en pakte mijn hand. 'Heel veel, lief. Heel veel.' mompelde hij. Ik lachtte en kuste hem. Een minuut hoorde ik de deur open gaan. Ik hoorde iemand fluiten Emmett zeker. Ik kreunde en we braken de kus af. We keken boos naar Emmett. 'Je heb het beloofd!' gromde ik tegen Emmett.
Ik dacht aan het handjedrukken en de weddenschap. Als ik won zou Emmett zich niet meer bemoeien met mijn seksleven zelfs niet tegen Rosalie. Ik won, weddenschap gewonnen, geen weg meer terug voor hem. Hij snoof en stapte de kamer in. 'Alice wil jullie spreken na school.' zei hij somber. 'Emmet?.... Nee' Edward's gezicht stond ondordringbaar. Ik ging voor hem staan en legte mijn handen op zijn borst. 'Edward?' fluisterde ik. Hij antwoorde niet. 'Edward!' hij bibberde even. 'Renesmee.' verzuchte hij. Ik stond op het punt naar huis te rennen. Maar hij pakte mijn arm vast. 'Nee Bella, ze komen.' ik fronsde. 'Edward ik hou hier niet van dat weet je! Wat is er met Renesmee!' gilde ik. Edward legde zijn hand op mijn wang en was stil. Ik had nu zin om iets kapot te maken. 'Edward!' gilde ik nog een keer. 'De Volturie Bella. Ze komen.' eerst drong het niet tot me door maar al na twintig seconde begon er een raar piepgeluidje uit mijn keel te komen. Ik stapte een paar passen achteruit en viel tegen de muur aan. Ik schoof omlaag totdat ik op de grond zat. Edward kwam naar me toe gesneld en legte zijn hoofd tegen dat van mij. Ik rilde zo erg alsof ik doodvroor midden in een koude winternacht. Ookal wist ik dat ik dat zou overleven als vampier. Dat ik de kou niet eens zou voelen. Nu leek het alsof de lucht kouder was dan ik zelf. Later liep ik glimlachend door de school om hen niets te laten merken. Het helpte. Ik glimlachte wel... Maar van binnen.... Ging ik kapot.

The Twilight Saga: SkyfallWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu