Ambulans sirenlerini açmış ''acil bir vaka! '' parametikler koşuyor yardıma. Adresimiz bir aşığın vurulduğu en net rota, emniyeti sıkı tutuyor arkadaki iki genç parametik! Nefes nefese bir telaş bir panik, sokaklardaki lambalar bir ressamın tablosunu anımsatırcasına bulanıklaşıyor. Ha vardık ha varacağız, bi tek sigara yakılır şu an da, yak ki oksijen tüpünden bir çığlıkta patlasın sana! Şoför bağırıyor ''Geldik geldik! '' sanki yılın en büyük vakasına yetişiyor, bir sevinç bir çığlık. Kapının önü ana baba günü, herkes toplanmış, bir tek aşığımız parçalanmış, meraklı gözler sirenlerin önünü kapatıyor, tek görünen şey mavi bir nazar boncuğu, gidip geliyor, gidip geliyor. Parametiklerden biri aşığın gözlerinin içine bakıyor, diğeri kolundaki tansiyona, ortam gerginleşiyor an ve an! Aşığın dilinden zar zor bir kelime ''Bir çiçek kopardım.'' parametikler koşa koşa sedyeye kaldırıyorlar aşığı! Ambulansın kapıları kapanıyor ve sirenler yorgun bir sesle sokağa veda ediyor. Kiraz kırmızısı bir ruj, saf ve manalı bir bakış, vakte pusu kurmuş iki aşık bir oluyor sonunda!
