Bölüm 7

20 3 0
                                    

Her şeyi duyuyordum her şeyi.....Ağzımdan bazı kelimeler bile çıkıyordu artık ama yüreğim öfke ile doluydu.Günlerce yataktan çıkamadım annem kendinde değil gibiydi,babam dan hala haber yoktu polis onu her yerde arıyordu ama bulmalarını istemiyordum.Onu ben bulmalıydım,son kalan gücümle yataktan kalktım Ayselin evinin önüne gittim ev bomboştu,yan komşuları her şeylerini satıp memleketlerine gittiler dedi.Onu bir daha görmeli ayaklarına kapanıp af dilemeliydim.Eğer ben olmasaydım o gün o eve gitmicekti,babam ona bu iğrençliği yapmamış oluçaktı.Aysel artık gitmişti.Sokaklarda öylece boş boş dolaştım eve vardığımda saat gece yarısına varmıştı,kapıya yanaştığımda ince bir ağlama sesi duydum annemdi bu,babam gelmiş ondan para istiyordu,şeytana uymuş yapmış bir hata pişmanmış,para bulamak için ona yardım etmesi gerekirmiş.Bi ton anlamsız laf.Kapıda öylece kalakaldım,bir an ayselin gülen gözleri aklıma geldi evin içine daldım,babam yüzüme baktı ve oğlum dedi.Mutfağa gittim bıçak aldım ve annemin çığlıklarına aldırmadan bıçağı öz babama defalarca sapladım.Yıllarca bize yaptıklarına rağmen onu hep sevmiştim.O suçsuz tertemiz kıza yaptıklarını düşündükçe dayanamadım baba katili oldum.Keşke hiç duymasaydım,aynı sessiz hayal kuran temmuz kalsaydım..........


YÜREK ÇIĞLIGI...........Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin