Gecenin bir yarısı sadece su içmek istemiştim mutfağa giderken annemle babamı gördüm annem yerde babam yine öfkeden deliye dönmüş halde ona vuruyordu.Aralarına girdim annemi korumak istedim babam annemi dışarı çıkardı kemerini eline alıp acımasızca vurmaya basladı,gözlerimden sadece yaslar dökülüyor bağırmak istiyor bağıramıyordum.Annem kapının dışında ağlıyor bağırıyordu duyamıyordum ama hissediyordum.Gözlerimi açtıgımda annem yüzü gözü morarmış yanıbaşımda uyukluyordu yataktan kalkmamla beraber oda irkildi.ve el kol hareketleri ile bana bu gün okula gitme demeye çalıştı.Kahvaltıya oturduk annem ürkek gözlerle bana bakarak yemeğini yedi sanki oda benim gibi sağır dilsiz olmuş bir anda susmuştu.Bir gün anneme insan hayat arkadaşını karısını dövermi babam bizi neden sevmiyor böyle bir adamla nasıl evlenebildiğini yazmıştım.Annem babama verilirken ona kimsenin bir şey sormadığını zorla evlendiğini daha eziyetin o gün başladığını anlatmıştı.Belki düzelir diye coçuk istemiş annem,hamile iken araları düzelmiş sonra ben doğmuşum sonra kabus geri dönmüş.Acaba ben engelli olmasam babam bize böyle davranırmıydı diye düşünürdüm hep yada engelli olmasam anneme sahip çıkabilirdim.Belkide hala onu kurtarabilirim çok çalışır okulumu bitirir iyi bir iş bulur güzel bir kızla evlenir annemi yanıma alabilirim hayallerim gerçek olabilir belkide..............
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREK ÇIĞLIGI...........
Historia CortaSessizlik......etrafta sürekli dudakları oynayan sürekli bir seyler anlatan insanlar benimse hissettiğim tek şey sessizlik ve yüregimden yükselen çığlıgı onlara duyuramamam....benim adım temmuz sıcak gürültülü bir yaz gününde sessizliğimle doğmusum...
