Arkama bile bakmadan gözü yaşlı annemi bırakıp yıllarca hayaller kurduğum,babamın eziyetlerine katlandığım o evden kaçtım.günlerce boş inşaatlarda parklarda aç susuz yattım.Babam ölmüş polis her yerde beni arıyordu,annem ne halde onu bilmiyordum bile.Aylarca polisten kaçarak sefil halde saklandım,sonunda Ayseli yada anemi görürüm diye mahalleme gitmeye karar verdim.Polise yakalanmayı bile göze almıştım,belki az ceza alırım diye avutuyordum kendimi.Önce evimize gittim annem çökmüş zayıflamış öylece boşluğa bakıyordu.Beni fark etti,oğlum teslim ol hakime anlatırım babası bizi çok dövdü,sevdiği kızı kirletti derim,hem mahalleli seni sever şahitlik ederler kaçma oğlum dedi.Tamam dedim Aysele ne olduğunu haber olup olmadığını sordum.Evlenmiş....Kendinden otuz yaş büyük herifin tekine vermişler kızı...Hamileymiş kocasındanmı yoksa babandanmı bilmiyorum dedi annem.Annemin elini öptüm geri dönücem dedim.Yürüdüm yürüdüm boş inşaatın önünde durdum.Yukarı çıkarken çocukluğum annem babam her şey tek tek gözümün önünden geçti.her şeye rağmen hayatın bana koyduğu engellere ragmen direnmiştim.Olmadı,benim sesiz hikayem boş bir inşaatın çatısında son buldu.......................
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREK ÇIĞLIGI...........
ContoSessizlik......etrafta sürekli dudakları oynayan sürekli bir seyler anlatan insanlar benimse hissettiğim tek şey sessizlik ve yüregimden yükselen çığlıgı onlara duyuramamam....benim adım temmuz sıcak gürültülü bir yaz gününde sessizliğimle doğmusum...
