Gizemli Çocuk Efsanesi

Gizemli Çocuk

"O doğunca,
Çiçekler çok renkli açtı,
İnsan fazla ürün aldı,
Atlar 9 doğurdu,
Çocuklar güçlendi."
(Yaradılış)

Hioo ağrıyan omuzları ve tabiki yanan yaraları yüzünden ayağı kalkmayı bırakın gözlerini bile zor açıyordu. O zorla gözlerini açtığı zaman sabah olmuştu her tarafı yara bere içindeydi zorla kendini kaldırdı bir iki adımı sendeleyerek attı ve yere düştü.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Zorla ellerininde yardımıyla ayağı kalktı ama yürüyemeyecek hatta konuşamayacak kadar yorgundu. Bir an ne yapacağını bilemedi fakat sonra aklına bir fikir geldi: meditasyon yapacaktı.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hemen yere oturdu ve beklemeye başladı. Gözünü tekrar açtığında yaraları, ah hayır yaraları iyileşmemişti hiç bir fark yoktu! Hioo korkmaya başladı. Bu şekilde giderse akşama kadar kemikçillere gerek kalmaz yaralara Dayanamayıp ölürdü.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Bir kez daha meditasyon yapmaya çalıştı ama yine başaramadı, başaramaması daha da korkmasını sağlamıştı.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hioo kendini tutamayıp ağlamaya başladı. Küçük yanağından küçük gözyaşları dökülürken, ölmemeyi ümit ediyordu. Dördüncü gözyaşı yere ulaşınca, kitap parlamaya başladı.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hioo'nun içindeki ümitsiz kış fırtınaları kitabın parlaması ile bir anda ümitli bahar esintilerine dönüştü. Hemen kitabı
açmak için yaptığı işlemleri zoru zoruna yaptı ve kitabı açtı.

XXXXXXXXXXXXXXXX

İnanamadı o an, Gözlerine!
Hissetti kitabı elleriyle.
Sarı ışık yaramıştı işine.
Okuyabiliyordu artık,
Kitabın yazısını bile.
Gözlerini birleştiğinde,
Kitabın sayfaları ile,
Neden iyileşemediğini,
O an öğrendiğinde,
Anladı meditasyonun,
Yalnızca oturarak,
Birleşemeyeceğinide,
Kendisinin beyniyle!
(Gizem Destanı)

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hioo düşündüğünde anladı: "meditasyon demek sadece oturup beklemek değildi, beynini boşaltması gerekiyordu ve pozitif düşünmesi gerekmekteydi"
Hemen yere oturdu. Ve pozitif düşünmeye çalıştı, beynini boşaltmaya çalıştı. Evet! Artık oluyordu, o küçük beynindeki pozitif duygular Hioo'nun yaralarını yok etti.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hioo ayağı kalktı ve dışarı doğru yürüdü. İçinde korku hissi yoktu ancak tanımlayamadığı bir his, içini kemiriyordu. Önceden hioo hiç böyle hissetmemişti. Kapıdan çıktığı zaman yüzüne vuran güneş heyecanlanmasına sebep oldu. Ancak bu heyecan kötü bir şey değildi.

XXXXXXXXXXXXXXXX

Hioo batıdaki ormanlara doğru yürümeye başladı. Her adım attığında yaşadığı için çok mutlu olan hioo, içini kemiren duyguyada anlam veremiyordu. İçindeki duyguyu boş vermeye karar verdi. Koşmaya başladı böyle giderse yine akşama kalacaktı ve Hioo akşama kalırsa kolunu, bacağını kurtaramayacaktı. Ormana yaklaştıkça batıdaki "Batı Zigar Ormanı"nın ağaçlarının büyüklüğünü anlamaya başladı. Ju Tepesini aştıktan sonra Ormanın girişine ulaştı. Bir an duraksadı korkuyordu ormanın içinde ne olduğunu bilmiyordu. Girmemesi gerktiğini düşünmeye başladı ama sonra boşuna buraya gelmemesi için ormanın içine adımını attı.