Aşiret ailem

29. bölüm

Acar yavaş yavaş donmuş halinden çıkmıştı ama arkamızdan gelen büyük abiler ve kuzenler duraklamıştı sorumla

Acar kafasını kaldırıp bana baktı gözlerinin içinde fırtınalar kopuyordu pişmanlık fırtınaları ve acarda o fırtınalarda ordan oraya savruluyordu

- ilk başta çok zevk aldım yalan yok çünkü seninde Eslem gibi olduğunu düşündüm ve acı çekmen işime geldi sonra ise o asil kurtun sen olduğunu öğrendiğimiz gün senin esleme asla benzemediğini ve çok güçlü bir kız olduğunu gördüm hayatımda yaptığım hiç bir şeyden pişman olmayan ben geçmişinde bir tane bile keşke barındırmayan ben o gün pişman oldum keşke yapmasaydım dedim sen benim ilk keşkem oldun

Acar gerçekten çok pişmandı ama pişmanlığı bana sonradan kazandığım abimi geri getirmiyordu

Ve Giray hala beni kazanmaya çalışmamıştı

Zaten insanlar beni asla kazanmaya çalışmamıştı

Ben hep onları kazanmaya çalışmıştım bir süre sonrada bırakmıştım insanları kazanmaya çalışmayı

Acara sadece kafamı salladım arkamızda olanlara hitaben

* Gelecekseniz gelin oynayalım

Benim dediğimde donmuş hallerinden çıkıp gelip yanımıza oturdular oturduğumuz çember kocaman olmuştu

Ali üstümüzdeki gergin havayı dağıtmak için

- hadi hadi bir daha çevireyim hem abimlerde geldi

Ali çevirince şişe giray ve sıraçta durdu

Sıraç soruyor Giray cevaplıyordu

- asele neden güvenmedin

Dönüp bana göz kırpan sıraçla içim ısınmıştı

Ona hafifçe tebessüm edecektim ki alaylı olacağını düşünüp vazgeçtim

Giraya baktığımda ise gözlerini bana dikmiş pişmanlık akan gözlerle bana bakıyordu

Sıraça öldürücü bakışlarını son kez atan Giray

Bana hitaben konuşmaya başladı

- yeni gelmişti nerden bilebilirdim ki evimize aldığımız kızın kim olduğunu bilmezdim önceden araştırmıştım aslında kim olduğunu ama yoktu bir kaç gereksiz bilgi dışında hiç bir şey yoktu bu çok şüpheliydi böyle olan meslekler vardı ama bir mesleği olacak yaşta değildi aklıma sadece sanki içimi görmek istercesine baktı gözlerime mafya olması geldi ama bu da bir yaş gerektirirdi ve bir mafya da kolay kolay bilgilerini saklayamaz eğer büyük bir mafya değilse bende şüphelendim geçmişinde hiç bir şey olmayan bir kız benim nezdinde her şeyi yapardı şimdi ise biliyorum o kızı içindeki küçük kırgın kızı gördüm bana abi demeyi bıraktığında gözlerinde oluşan yıkımı gördüm çünkü Asel bu konuda yaralıydı abi konusunda

Giray demekki geçmişimde hiç bir şey olmamasından şüphe etmiş ne yapacağımı bilmediği için aslında haklıydı

Ama Sude ona inanmış ve uzun zaman sonra güvenmişti

Sude ona yaklaşmamı engelliyordu

- ya siz hemen bu kıza inanıp güvendi misiniz diyen baran gülmeye başladı

- harbi ya ne sizin bu pişman halleriniz emir de olaya karışınca ona baktım

Benim bakışlarımdan korkmuş olmalı ki gözlerini çekti

En son onları dövdüğüm içindi bu

- bu kızdan korkacak mısınız abi  dedi Emire bakarak

O gün onunda dövmüştüm ama yanındakilere güveniyordu galiba